یک لحظه بیشتر

...دريا هرگز استراحت نمي کرد. رفت و آمد آن گاهي آزارم مي داد، چون هيچ گاه نمي ايستاد و صدايش گاهي صداي اولگا را هم مي پوشاند. فقط بويش تا اتاق ها نمي رسيد؛ بوي الکل طبي در حال جنگ با باکتريها، بوي عرق ملافه ها و ترس از رنج کشيدن، بوي دريا را مي پوشاند. شب هايي هستند که بلندتراند و بعد از تغيير ساعت مي آيند و در امتداد دريا کشيده مي شوند... يادم هست دسامبر سال 2005، يک ثانيه طولاني تر بود. ساعتهاي اتمي که زمان جهاني را تعيين مي کنند اين را ثبت کرده بودند، رصدخانه ي پاريس اعلام کرده بود: اضافه شدن اين يک ثانيه، تاخير زمين در چرخيدن به دور خود را جبران مي کند.