30بوک
کتاب عمومی
تاریخ
ایران
راحه الصدور و آیه ااسرور در تاریخ آل سلجوق

راحه الصدور و آیه ااسرور در تاریخ آل سلجوق

(8)

5,200,000ریال

4,680,000 ریال

دفعات مشاهده کتاب
1497

علاقه مندان به این کتاب
10

می‌خواهند کتاب را بخوانند
2

کسانی که پیشنهاد می کنند
4

کسانی که پیشنهاد نمی کنند
0

نظر خود را برای ما ثبت کنید

توضیحات کتاب راحه الصدور و آیه ااسرور در تاریخ آل سلجوق

انتشارات اساطیر منتشر کرد:
كتاب راحة الصدور و آیةالسرور یکی از کتاب های مفید و مهمی است که در قرن ششم تألیف یافته و مؤلف آن نجم الدین ابى بكر محمد بن على بن سلیمان راوندی از دانشمندان و خطاطان و هنرمندان روزگار خویش بوده است.
ظاهراً ولادت مؤلف میانه سال ۵۵۰ و ۵۵۵ اتفاق افتاده است زیرا در مقدمه کتاب (ص) (۳۹) گوید که وی چون از مکتب ادب و تحصیل لغت عرب فراغ یافت پدرش درگذشت و به جهان جاویدان شتافت و بلافاصله از عزیمت خود به تکمیل علوم و حصول موانع به سبب قحطی در سنه ۵۷۰ سخن میراند و به حسب عادت می توان گفت که او در این هنگام پانزده یا بیست سال داشته و ولادت او به تقریب در اوائل نیمه دوم از قرن ششم و میانه سال ۵۵۰ و ۵۵۵ واقع گردیده است.
فروشگاه اینترنتی 30بوک

    • نوع کالا
    • دسته بندی
    • موضوع اصلی
    • موضوع فرعی
    • نویسنده
    • نشر
    • شابک
    • زبان کتاب
    • قطع کتاب
    • جلد کتاب
    • تعداد صفحه
    • وزن
    • نوبت چاپ
    • سال انتشار
    • فارسی
    • رقعی
    • گالینگور
    • 568 صفحه
    • 1072 گرم
    • 1
    • 1386

نظرات کاربران (2)

نظر شما در مورد این کتاب

امتیاز شما به این کالا:

نظرات دیگر کاربران

  • تصویر کاربر

    • کورش کرمی
    • پاسخ به نظر

    کتاب تاریخی _ ادبی است

  • تصویر کاربر

    • علی اکبر نجفی
    • پاسخ به نظر

    مسلم است که این گونه کتاب ها مورد استفاده ی پژوهشگران و اهل تخصص است. راحه الصدور منبعی یگانه برای دوره ی سلجوقیان و بویژه سلجوقیان روم محسوب می شود که مورد استفاده ی پژوهشگران تاریخ میانه ی ایران است، علاوه بر این نثر آن نمونه ی خوبی از نثر قرن 6 و 7 بوده که می تواند برای اهل ادبیات هم منبع درخور توجهی تلقی شود.

بریده ای از کتاب (1)

بریده ای از این کتاب

بریده های دیگر کاربران

  • تصویر کاربر

    • مهدی سلیم نیا
    • 1

    وآزار{پادشاه}باید که درفراخی وتنگ دستی،راستی نگه دارد وحق مردم گزاردن، نه در وقت دست تنگی ازحق کم کند ونه درفراخی دستی زیادت، وازآنکس ستاند که ستدن روا بود وبدانکس دهد که دادن روا بود وبه هرحال منقاد و مسخر امر خدا بود نه به هوای دل کند و نه بر مراد نفس رود...... گوش می دار جانب یزدان در همه حال آشکار ونهان

عیدی