خواب نوشته ها
انتشارات کتاب پارسه منتشر کرد:
اگر رويا زبان ناخودآگاه باشد، روياهاي هنرمندان و متفکران نادري چون کافکا، آدورنو، بنيامين و داوينچي را از روي آثاري که در نهايت بيداري و آگاهي آفريده‌اند، مشکل بتوان تفسير کرد. بايد پرسيد که آنها تا چه اندازه تحت تاثير خواب‌ها و روياهايشان به خلق اثر پرداخته‌اند و يا برعکس، روياهايشان چه ميزان بازنمود تفکرات و تجربه‌هايشان بوده است.
سياوش جمادي مترجم و انديشمند کشورمان، در مقدمه مفصلي که با همين مضمون براي کتاب نوشته، آورده است: «در روياهاي آدورنو بن‌مايه‌هاي مکرري را تشخيص مي‌دهيم. مرگ، روسپي‌خانه، رفتار کالايي با زنان و دختران و در يک مورد کودک‌آزاري، اعدام، فاجعه پايان جهان، ترس از مردود شدن در امتحان علمي، قانون‌شکني، خودويرانگري و روز داوري از آن جمله‌اند. مسلما اين روياها با تجربه‌هايي که آدورنو در بيداري داشته بي‌ارتباط نيست. اين تجربه‌ها را نه آدورنو آزموده است و نه کس ديگر و ما از آنها بي‌خبريم… آدورنو در خواب نيز همچون بيداري از طنزگويي کارل کراوس به خنده مي‌افتد. مقاله‌اي درباره کمدي اشتباهاتشکسپير مي‌خواند. نازي‌ها را سر مي‌برد و با اشخاص رمان در جستجوي زمان از دست‌رفته شام مي‌خورد. اينها براي کسي که خواب‌نوشته‌ها را مي‌خواند، نشانه‌هايي از خود نمودين هستند…»
تئودور آدورنو موسيقي‌شناس، جامعه‌شناس و متفکر آلماني، روياهايش را يک به يک و با ذکر تاريخي که آنها را در خواب ديده، نوشته است. لحظات رويابيني آدورنو با همه جزئياتي که به ياد آورده، در مقدمه سياوش جمادي مورد تحليل قرار گرفته است.
در پس‌گفتاري هم که پس از پايان خواب‌نوشته‌هاي آدورنو آمده است مي‌خوانيم: «آدورنو پس از بيدار شدن خواب‌هايش را مکتوب مي‌کرد و سپس همسرش گرتل آدورنو، نسخه‌هاي اوليه را تهيه و سرانجام آدورنو خود تغييراتي در آنها اعمال مي‌کرد و چند يادداشت توضيحي به آنها مي‌افزود؛ اما اين موارد اندک و معدود بودند… به‌علاوه مي‌دانيم که برخي از خواب‌هاي او به ساير کتاب‌ها رخنه کرده‌اند. از اين‌رو يادداشت‌هاي مربوط به خواب 16 آوريل 1943 تحت عنوان مونوگرام‌هادر کتاب اخلاق صغير گنجانده شده است. چنين کاربردي حاکي از آن است که آدورنو اين يادداشت‌ها را مواد خامي براي ساير متن ها و يا حداقل مراحل آغازين نسخه‌هاي تکميل شده خواب‌هايش همانند آنچه که در کارهاي ويلند هرتسفلد، ارنست يونگر و فرانتز هوفمان مي‌بينيم مي دانست. در متون مربوط به خواب اين نويسندگان، تلاش شده است تا با خواب به شکل ادبي برخورد شود و به گفته هوفمان، خواننده مي‌تواند حتي اگر از مراحل گوناگون شکل‌گيري متون مذکور آگاهي نداشته باشد آن را مقابل چشمان خود ببيند… مدرکي وجود ندارد که ثابت کند آدورنو قصد داشته است با افزودن هر نوع تفسيري نظري و توصيفي بر روياهايش آنها را به صورت کتاب حاضر دربياورد و خواب‌هايش را به صورت کامل‌تر به چاپ برساند. ممکن است تصور کنيم که قصد آدورنو صرفا گردآوري خواب‌هايش و کتابي بوده است که بي‌شباهت به اثر حاضر نبوده است…»
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
از این نویسنده
از این مترجم