انتشارات اساطیر منتشر کرد:
نورالدین عبدالرحمان جامی نامدارترین شاعر سدهٔ نهم هجری و زادهٔ خرجرد جام است. نام شاعرانهٔ جامی نخست «دشتی» بود که سپس به مناسبت زادگاه خود و نیز ارادتی که به «شیخ جام» داشت، تخلص جامی را برگزید. جامی بخشی از روزگار شاهرخ، تمام دورهٔ ابوالقاسم بابر و ابوسعید گورکان و قسمت اعظم سلطنت سلطان حسین بایقرا را دریافت.
دیوان اشعار جامی بزرگ است و به پیروی از امیرخسرو دهلوی آن را با نظمی نو به سه بخش فاتحة الشباب، واسطة العقد و خاتمة الحیات که گویای اشعار او در جوانی، اواسط زندگی و روزگار پیری است تقسیم کرده. از دیگر آثار منظوم او هفت مثنوی معروف است که «هفت اورنگ» نام یافته است. هفت مثنوی عبارتند از: سلسلة الذهب، سلامان و ابسال، تحفة الاحرار، سبحة الابرار، یوسف و زلیخا، لیلی و مجنون و خردنامهٔ اسکندری. سلامان و ابسال، منظومهای تمثیلیست در بحر رمل مسدس (فاعلاتن فاعلاتن فاعلن) که هم وزن مثنوی مولانا است.
سلامان و ابسال حکایتی تمثیلی است که توسط فیلسوفانی چون حنین بن اسحاق، ابن سینا و خواجه نصیرالدین طوسی به شکلهای مختلفی روایت شده. جامی مثنوی سلامان و ابسال را بر اساس حکایت حنین بن اسحاق به نظم در آورده است. امروزه بر همگان روشن است که اصل داستان «سلامان و ابسال» از داستانهای یونانی است که به کوشش حنین بن اسحاق به زبان تازی گردانیده شده است.
فروشگاه اینترنتی 30بوک
شاید بپسندید













