سرنوشت را باید از سر نوشت

انتشارات نسل نوانديش منتشر کرد: بنده اي از خدا پرسيد: اگر سرنوشت مرا تو نوشته اي پس چرا آرزو کنم؟ خدا گفت: شايد نوشته باشم هرچه آرزو کند! دو قطره آب که به هم نزديک شوند، تشکيل يک قطره بزرگتر مي دهند... اما دو تکه سنگ هيچگاه با هم يکي نمي شوند! پس هرچه سخت تر و قالبي تر باشيم، فهم ديگران برايمان مشکل تر، و در نتيجه امکان بزرگتر شدنمان نيز کاهش مي يابد... آب در عين نرمي و لطافت در مقايسه با سنگ، به مراتب سرسخت تر، و در رسيدن به هدف خود؛ لجوج تر و مصمم تر است. سنگ، پشت اولين مانع جدي مي ايستد. اما آب... راه خود را به سمت دريا مي يابد. در زندگي، معناي واقعي سرسختي، استواري و مصمم بودن را، در دل نرمي و گذشت بايد جستجو کرد. گاهي لازم است کوتاه بيايي. گاهي نمي توان بخشيد و گذشت. اما مي توان چشمان را بست و عبور کرد، به مانند آب. گاهي ضروري است ناديده بگيري... گاهي نگاهت را به سمت ديگر بدوز که نبيني؛ ولي با آگاهي و شناخت... و آنگاه بخشيدن را نيک خواهي آموخت... فروشگاه اينترنتي 30بوک