ملت عشق (شومیز)

انتشارات ققنوس منتشر کرد:
خيلي وقت پيش بود. به دلم افتاد رماني بنويسم.ملت عشق.جرئت نکردم بنويسمش.زبانم لال شد.نوک قلمم کور.کفش آهني پايم کردم.دنيا را گشتم.آدم هايي شناختم.قصه هايي جمع کردم.چندين بهار از آن بهار گذشته.کفش هاي آهني سوراخ شده؛من اما هنوز خامم،هنوز هم در عشق همچو کودکان ناشي... مولانا خودش را ((خاموش))مي ناميد؛يعني ساکت.هيچ به اين موضوع انديشيده اي که شاعري،آن هم شاعري کوچک که آوازه اش عالمگير شده.انساني که کار و بارش،هستي اش،چيستي اش،حتي هوايي که تنفس مي کند چيزي نيستجز کلمه ها و امضايش را پاي بيش از پنجاه هزار بيت پرمعنا گذاشته چطور مي شود که خودش را((خاموش)) بنامد؟ کائنات هم مل ما قلبي نازنين وقلبش تپشي منظم دارد.سال هاست به هرجا پا گذاشته ام آن صدا راشنيده ام.هر انساني را جواهري پنهان وامانت پروردگار دانسته ام وبه گفته هايش گوش سپرده ام.شنيدن را دوست دارم؛جمله ها وکلمه ها وحرف ها را... اما چيزي که وادارم کرد اين کتاب رابنويسم سکوت محض بود. اغلب مفسران مثنوي براين نکته تاکيد مي کنند که اين اثر جاودان با حرف ((ب))شروع شده است.نخستين کلمه اش ((بشنو!))است.يعني مي گويي تصادفي است شاعري که تخلصش ((خاموش))بوده ارزشمندترين اثرش را با ((بشنو))شروع مي کند؟راستي،خاموشي را مي شود شنيد؟ همه ي بخش هاي اين رمان رانيز باهمان حرف بي صدا شروع مي شود.نپرس ((چرا؟))خواهش مي کنم.جوابش را تو پيدا کن و براي خودت نگه دار. چون دراين راه ها چنان حقايقي هست که حتي هنگام روايتشان هم نبايد از پرده ي راز در آيند. (از متن کتاب)
فروشگاه اینترنتی 30بوک