در راه

انتشارات چشمه منتشر کرد: با هو تو خيابان ول گشتند و به همه ي قضاياي قديم شان سرک کشيدند و رفته رفته غم زده تر،هوشيار تر و بي رودربايستي تر شدند.ولي بعد،عين دو تا رفيق تريپ تو خيابان ها رقصيدند و من هم پشت شان لخ لخ کردم،همان کاري که يک عمر پشت آدم هايي کرده ام که باهاشان حال مي کردم،چون تنها آدم هايي که باهاشان حال ميکنم ديوانه هايند،آدم هايي که ديوانه ي زندگي اند،ديوانه ي حرف زدن اند،ديوانه ي نجات يافتن،در يک آن خوره ي همه چيز هستند،آدم هايي که هيچ وقت خميازه نميکشند و حرف هاي معمولي نمي زنند،فقط مي سوزند،مي سوزند عين آتش بازي هاي زرد فامي که مثل عنکبوت هايي ميان ستاره ها منفجر ميشوند و وسط شان نور تند آبي رنگي مي بيني و همه ميگويند.«وااي» فروشگاه اينترنتي 30بوک