گتسبی بزرگ

اف.اسکات فیتزجرالد با نام کامل فرانسیس اسکات کی فیتزجرالد در 24 سپتامبر سال 1896 در آمریکا به دنیا آمد. فیتزجرالد داستان‌نویس و رمان‌نویس آمریکایی است و درخشان‌ترین رمانش گتسبی بزرگ است. زندگی خصوصی‌اش با همسرش زلدا هم در آمریکا و هم در فرانسه تقریباً به اندازۀ رمان‌هایش مشهور بود. فیتزجرالد تک پسر یک پدر ناموفق و اشرافی و مادری پُرانرژی و کوته‌فکر بود. فیتزجرالد معمولاً احساسی دوگانه نسبت به زندگی آمریکایی داشت. 

به نظرش زندگی آمریکایی در عین ابتذال، بسیار خیره‌کننده بود. همچنین فیتزجرالد تخیلات شدیداً عاشقانه‌ای داشت، چیزی که خودش زمانی آن را «حساسیت شدید نسبت به وعده‌های زندگی» می‌نامید و مصمم بود تمام این افکار را در زندگی تجربه کند. در هر دو آکادمی سنت پل و نیومن آن‌قدر تلاش کرد تا منفور شد اما در دانشگاه پرینستون به تحقق رویای موفقیت و درخشانش نزدیک شد. در دانشگاه تبدیل به شخصیتی برجسته در زمینۀ ادبی شد و با ادموند ویلسون و جان پیل بیشاپ دوست شد که دوستی‌شان مادام‌العمر بود. بعد عاشق ژینورا کینگ یکی از دختران زیبای همسن و سالش شد. بعد رابطه‌اش با ژینورا خراب و از دانشگاه پیرینستون نیز اخراج شد.

پاییز سال بعد دوباره به پرینستون برگشت اما تمام موقعیت‌های رویایی‌اش را از دست داده بود. در نوامبر 1917 به ارتش پیوست و در جولای سال 1918 زمانی که در نزدیکی مونتگومری آلاباما زندگی می‌کرد با زلدا دختر قاضی دادگاه عالی آلاباما آشنا شد. آن‌ها عمیقاً عاشق هم شدند و فیتزجرالد به محض این‌که توانست راهی نیویورک شد تا به موفقیت برسد و هر چه زودتر با زلدا ازدواج کند. آن‌جا نتوانست شغل خوبی برای خودش پیدا کند و زلدا نامزدی‌شان را بهم زد و فیتزجرالد برای تسکین دردش به مشروبات الکلی روی آورد. بعد دوباره به پرینستون برگشت تا رمانی که شروع کرده بود بازنویسی کند. رمانش در سال 1920 چاپ شد و او با زلدا ازدواج کرد.

کتاب «این سوی بهشت» باعث شهرت فیتزجرالد شد. اسمش در مجلات معتبر ادبی و پرطرفدار چاپ شد. این شکوفایی ناگهایی باعث شد مردم آن منطقه فیتزجرالد و زلدا را شاهزاده و پرنسس نسل‌شان بنامند. با این‌که آن‌ها این القاب را دوست داشتند اما فیتزجرالد در پایان دومین رمانش به نام «زیبا و ملعون» نشان داد که چقدر از شهرت و این القاب می‌ترسد. خانوادۀ فیتزجرالد (به همراه دخترشان فرانسیس متولد (1921) برای فرار از این زندگی در سال 1924 به ریویرا نقل مکان کردند. اندکی بعد از ورودشان به فرانسه، فیتزجرالد درخشان‌ترین رمانش یعنی گتسبی بزرگ را به پایان رساند. تمام ماهیت خود فیتزجرالد در این رمان پیداست،  جی گتسبی که فردی ساده‌لوح و اهل ایالات میانۀ غربی آمریکاست و در رویای آمریکایی زندگی می‌کند و راوی‌اش نیک کراوی دلسوز که نجیب‌زاده‌ای تحصیل کرده است.

دهۀ بعدی زندگی فیتزجرالد‌ها ناآرام و ناراحت بود. فیتزجرالد دوباره شروع به نوشیدن کرد و همسرش زلدا به طور وحشتناکی شب و روز تمرین رقص باله می‌کرد. زلدا یک‌بار در سال 1930 دچار فروپاشی روانی شد و در سال 1932 نیز دوباره دچار مشکل روانی شد و هرگز کاملاً خوب نشد. فیتزجرالد نتوانست تا آخر سال 1934 کتاب «لطیف است شب» را به پایان برساند. این کتاب تکان‌دهنده‌ترین کتاب فیتزجرالد است ولی فروش چندان موفقی نداشت. فیتزجرالد در سال 1940 سکتۀ قلبی کرد و زمین‌گیر شد. وی در همان سال در سن 44 سالگی از دنیا رفت و ده سال بعد از مرگش، دخترش تمام آثار او را به دانشگاه پرینستون اهدا کرد.

رضا رضایی (زادۀ 1335 ساری) و از سال 1360 تاکنون مترجم فعال ایران بوده است. وی در رشتۀ مهندسی مکانیک تحصیل کرده اما آن را رها کرد. این مترجم قبلاً عضو تیم ملی شطرنج بوده است. او به طور حرفه‌ای آثار ادبی و به‌خصوص ادبیات کلاسیک را ترجمه می‌کند. رضا رضایی همچنین آثار متعددی را در زمینه‌های علمی، ادبی و فلسفی ترجمه کرده و  مقاله‌هایی هم در همین حوزه‌ها نوشته است. رضا رضایی از سال 1385 تا سال 1388 تمام آثار جین آستین را به فارسی ترجمه کرده که نشر نی آن‌ها را چاپ کرده است. او همچنین آثار خواهران برونته را نیز ترجمه کرده است.