پنج کوبایی از زندگی شان در درون طبقه کارگر آمریکا سخن می گویند

انتشارات طلايه پرسو منتشر کرد: در کوبا يک زنداني هم انسان است.کسي که اشتباهي کرده و به اين دليل در زندان است.مثل ايالات متحره نيست که جمعيت زندانيان دشمن محسوب ميشوند-همان طور که افسران يونيفرم پوششان مردم را دشمن فرض ميکند،چرا؟چون در لايه هاي از آن سيستم اين را درک ميکنند که روزي امکان وقوع يک انقلاب اجتماعي در ايالات متحده وجود دارد.و وظيفه آن ها مهار آن انقلاب است،تا از لايه ي اجتماعي يي که در قدرت است محافظت شود. پنج انقلابي کوبايي که دولت ايالات متحده در سال 1988 برايشان پاپوش درست کرد،بالغ بر 16 سال به عنوان بخشي از طبقه کارگر ايالات متحده در پشت ميله هاي زندان بودند.هرکدام از آن ها با احترام،همبستگي و با باقي گذاشتن مثالي از خودشان،دست دوستي به سمت همقطاران زنداني خود دراز کردند و در پاسخ،احترام و همستگي ديگران را برانگيختند. چه چيز اين پنج کوبايي را براي چنين عملکردي آماده کرد؟از همه مهمتر،اين انقلاب سوسياليستي کوبا بود که نحوه ي عملکرد آن ها تبلور خصلت طبقاتي و ارزش هايش بود. هراردو هرناندز،رامون لابانينو و گوئرو،فرناندو گنزالزو رنه گنزالز با درک و فهم خود،با واقع بيني و شوخ طبعي شان،راجع به جامعه ي سرمايه داري ايالات متحده و دستگاه عدالت اش سخن ميگويند همين طور راجع به آينده انقلاب کوبا. فروشگاه اينترنتي 30بوک