هیدگر و پرسش از بشرانگاری رنسانس

انتشارات پرسش منتشر کرد: موضوع پژوهش حاضر مناسبت دوره معاصر با بشر انگاري ايتاليايي و مسائل آن است.از ابتداي مطالعه و بررسي بشر انگاري در يک قرن پيش،از زمان بورکهارت و ويگت تا کسيرر،جنتليه و گارين،محققان ذات بشر انگاري را در کشف مجدد انسان و ارزشهاي درون ماندگار(immanent) او دانسته اند.اين تفسير رايج و گسترده،براي مثال دليلي است بر اينکه چرا هيدگر چنانکه خواهيم ديد-به تکرار با مجادلات و مناقشه هايي عليه بشر انگاري به منزله يک انسان گونه انگاري خام درگير شد. با وجود اين،يکي از مسائل محوري و کانوني بشر انگاري،انسان نيست،بلکه پرسش از بافت (context)،افق (horizon) يا گشودگي اصيلي است که در آن انسان و جهانش پديدار ميود نکته جالب،که معمولا ناديده گرفته ميشود،اين است که اين مسائل در بشر انگاري نه از طريق يک مواجهه نظر ورزانه منطقي با متافيزيک سنتي،بلکه بيشتر برحسب تحليل و تفسير زبان،خصوصا زبان شاعرانه،صورت ميگرفت. فروشگاه اينترنتي 30بوک