هرمنویتیک زبان هنر

انتشارات پرسش منتشر کرد: زبان همان چيزي است که پيوسته در درون خود جهت گيري مشترکي در رابطه با جهان را موجب ميشود و تاب مي آورد.گفتگو با فرد ديگر اصولا به هم آميزي اشيا با يکديگر نيست.به باور من،مشخصه اين تنش ها در درون مدرنيته نهفته است که اين شيوه سخن گفتن را کنار مي نهد.همچنين گفتگو با شخص ديگر،سخن گفتن از گذشته او نيست،بلکه در گفتگو با شخص ديگر،فرد وجه مشترکي را بر مي سازد و همين هم مورد بحث قرار ميگيرد.واقعيت حقيقي ارتباطات انساني به چنان نحوي است که يک گفتگو صرفا حامل عقيده شخصي با شخص ديگر نيست،يک گفتگوي اصيل ديدگاه هر دوي آنها را متحول ميسازد.يک گفتگوي کاملا موفقيت آميز چنان است که فرد نمي تواند به جانب عدم توافقي پا پس کشد که آن را به راه انداخته است.اشتراک ميان طرفين گفتگو آنچنان قوي است که مسئله ديگر اين نيست که من چنين فکر ميکنم و تو چنان،بلکه بيشتر متضمن تفسير مشترکي است از جهان،که همبستگي اخلاقي و اجتماعي را ممکن مي سازد.آنچه درست است و به عنوان امر درست از سوي طرفين تشخيص داده مي شود،بالذات مستلزم وجه اشتراکي است که تنها زماني شکل ميگيرد که انسان ها همديگر را بفهمند.در واقع،توافق در عقايد پيوسته در جريان صحبت کردن با همديگر حاصل ميشود و سپس به درون آسودگي توافق در فهم و چيزهايي که طرفين بديهي لحاظ ميکنند،فرو مي رود به همين دليل اين بر نهاد موجه است که طبق آن تمام اشکال فرا زباني فهم به فهمي باز ميگردد که در گفتگو و در صحبت کردن با شخص ديگر آشکار ميشود. فروشگاه اينترنتي 30بوک