رونوشت بدون اصل

آهسته گفتم : شما مردم صبوري داريد . عجيب است که گريه نمي کنند . اوميا سياکو گفت : کسي نمرده است . او مصرانه مرا به بن بست پرسيدن مي کشيد . چگونه ممکن است انسان از کنار گورستاني بگذرد که در آن صدها تابوت و هزاران سيه پوش عزادار ديده شود و هيچ کس نمرده باشد ؟. من ، چال ها را ديدم که شکل گور بود. اگرچه صليب نديدم ، و تاري، و نماز جماعت ، و قرآن ، اما مرگ را که مي ديدم .گودال‌ها را که مي ديدم . و بيرون مي آمد کنار گودالها، بدن هاي پوشيده در پوشش مرگ، از تابوت‌ها بيرون‌كشيده‌مي‌شد و در دل زمين فرو نهاده مي‌شد. - راست مي گوييد! كسي نمرده‌است. حرفتان را باور مي‌كنم - باور نمي‌كنيد و تصديق مي‌كنيد...