شعر غنایی

انتشارات سبزان منتشر کرد: امروزه هرگاه اصطلاح «غنايي»را به کار ميبريم،معمولا«کلام موجود در آواز يا ترانه»را در نظر داريم.بسياري از واژه نامه هاي موجود،مفهوم اين اصطلاح را به دوصورت بيان ميکنند: 1-شعر کوتاهي که بيانگر انديشه ها و احساسات شخصي شاعر است. 2-اثري که سروده شده است تا از آن آوازي و ترانه اي ساخته شود. تصور غالب در فرهنگ امروز آن است که هم شاعر غنايي سرا و هم ترانه سرا،هر دو،از اين لحاظ که عميق ترين و خصوصي ترين احساسات خود را بيان ميکنند،همانند يکديگرند.در هر دو تعريف اصطلاح«غنايي»ويژگي هاي مشترک معيني وجود دارد: اثر غنايي،کلام موجز و مختصري است که ماهيت گوينده را که شخص يا شخصيتي است،به تصوير ميکشد و احساسات فردي او را بيان ميکند.تعريف نخست بر ماهيت فردي گونه غنايي که به بيان احساس شخصي توجه دارد،تاکيد ميکند.در حالي که تعريف دوم به سبب پيوند با موسيقي و کارکرد عام آن،به ويژگي چند فاعلي به واسطه احساساتي اوج گرفته و عواطفي اصيل و واقعي به وجود مي آيند که به صورت نوعي آگاهي معمولا کوتاه که در يک لحظه نيرو گرفته است،به ظهور مي رسند...نويسنده در اين اثر به شيوه اي علمي و با تکيه بر مدارک و مستندات موجود،به بررسي سير تحول «شعر غنايي»در ادبيات غرب مي پردازد. فروشگاه اينترنتي 30بوک