خلوتکده

انتشارات کتاب پارسه منتشر کرد:
بسياري از منتقدان، اين نمايشنامه را – که با عناوين «در بسته» و «جهنم» نيز ترجمه شده – معروف‌ترين اثر نمايشي سارتر مي دانند. شخصيت‌هاي نمايشنامه دو زن و يک مرد هستند که با مرگ‌هايي متفاوت از دنيا رفته‌اند وحال در يک جا گرد آورده شده‌اند. کار آنان نمايش عذاب‌هاي ضمير انسان‌هاي محروم از آزادي است.
خود سارتر درباره ي اين اثر روايتي دارد که خلاصه اش چنين است: سه دوستداشتم و خواستم نمايشنامه‌اي بنويسم که هر سه در آن نقش‌آفريني کنند و براي آنکه به نظر نرسد يکي را کم‌اهميت‌تر از ديگران دانسته‌ام به اين تکنيک روي آوردم که هر سه ي آنان در تمام طول نمايش در صحنه حضور داشته باشند.
چون گفته ي معروف «جهنم يعني ديگران» در اين اثر آمده، سارتر براي رفع شبهه دراين مورد گفته است: پنداشته‌اند که من مي‌خواستم بگويم رابطه‌هاي ما با ديگران همواره مسموم است و اين رابطه‌ها هميشه جهنمي‌اند، حال آنکه مي‌خواهم بگويم اگر رابطه با ديگري پيچيده و آلوده باشد، آن وقت ديگري جز جهنم نمي‌تواند باشد. و توجيه اين گفته اين است که براي شناخت خودمان، ديگران مهم‌تر از خودمان هستند. وقتي ما به خودمان فکر مي‌کنيم، با وسايلي که ديگران درباره‌مان به ما داده‌اند راجع به خود داوري مي‌کنيم. هر چه من راجع به خودم بگويم هميشه داوري ديگران در آن راه مي‌يابد.
فروشگاه اينترنتي 30بوک