خانه عروسک

انتشارات آمه منتشر کرد: در سال‌هاي مياني قرن نوزدهم، زهدگرايي بر جامعه نروژ و بعضي کشورهاي ديگر چنان سايه‌ي خوف‌انگيز و هراس‌آوري افکنده بود که آدم ها نگران و هراسان بودند که آيا نواختن پيانو و ويلن توسط يک مسيحي معتقئ جايز است؟آيا خواندن آوازي غير از سرودهاي مذهبي در کليسا از مصاديق گناه و کفر نيست؟در آن زمان حتا خنديدن عملي و قبيح و غيرمومنانه بود. ايبسن با نمايش نامه هايش به جنگ اجتماع کهنه و آداب و سنن آن رفت؛ که در اين ميان مسائل زنان نيز موضوع جالبي براي اين جنگ محسوب مي‌شد شايد بتوان مهم‌ترين نمايش‌نامه‌ي ايبسن در اين زمينه را «خانه‌ي عروسک» دانست که آوازه‌اش از همان دوران عالم گير شد. اجراي «خانه‌ي عروسک» را در اواخر قرن نوزدهم بحث و جدل‌هاي بسياري به راه انداخت. چنين به نظر مي‌رسيد که صداي برهم زدن در خانه توسط نورا،لرزه بر اندام مردم اروپا انداخته است.کار بحث و جدل پيرامون اين اثر چنان بالا گرفت که در تمام محافل خصوصي و عمومي صحبت از آن بود؛اجراها در آلمان و انگليس و بسياري کشورهاي ديگر ممنوع يا تقبيح شد. با وجود همه‌ي اين بي‌مهري‌ها، تا سا ل1928 تنها در کشورهاي اسکانديناوي 128 هزار نسخه از اين نمايش‌نامه به فروش رفت.يعني بيش از هر نمايش‌نامه‌ي ديگري که به زندگي انسان در جهان مدرن مي پرداخت. فروشگاه اينترنتي 30بوک