شعر مدرن

انتشارات بيدگل منتشر کرد: شاعران سمبوليست بحران هاي جامعه مدرن را به منزله ي تناقضات دروني شعر تجربه مي کردند. اين امر، حقيقتي بس مهم را آشکار مي سازد: در عصر جديد، مدرنيسم تنها شکل حقيقي رئاليسم است. درک اين نکته براساس مقولات تجريدي و دوگانگي هايي چون «هنر متعهد» در برابر «هنر ناب» ممکن نيست، بلکه برعکس، بايد آنها را به منزله قطب هاي متضاد کليتي واحد در نظر گرفت که همزمان خود و ديگري را نفي مي کنند. نزاع ميان «هنر متعهد» و «هنر ناب» که تا به امروز نيز ادامه يافته است، خود به اندازه کافي گوياست: از ديد هواداران تعهد، «اثر هنري ناب» چيزي نيست مگر نوعي سرگرمي بي حاصل براي کساني که مي خواهند به بهانه غيرسياسي بودن که خود انتخابي عميقا سياسي است- سيل بنيان کني را که موجوديت همگان را تهديد مي کند، ناديده بگيرند. «براي طرفداران تعهد، اين گونه آثار هنري ناب معرف غفلت از نبرد منافع واقعي است، نبردي که ديگر هيچ کس نمي تواند خود را از آن و از تخاصم دو اردوگاه اصلي معاف پندارد. ادامه هرگونه حيات فکري، خود منوط به (نتيجه) اين تخاصم است، آن هم تا حدي که فقط توهم ناب مي تواند بر حفظ حقوق و امتيازاتي اصرار بورزد که همگي ممکن است فردا بر باد روند». فروشگاه اينترنتي 30بوک