عشق های فراموش شده (صفورا اره و غلام بهونه گیر)(گالینگور)

انتشارات هوپا منتشر کرد: صفورا بيست و دو ساله بود. بيست و دو سالگي کلافه‌اش مي‌کرد. ننه‌اش مدام به او مي‌گفت که ديگر پير شده. صفورا مي‌دويد جلوي آينه، خودش را تماشا مي‌کرد. گيس‌هايش هنوز سياه و براق بود، شبيه مارهاي وحشي که از همه جاي سرش آويزان باشند، نه مثل موهاي پنبه‌دانه‌اي ننه بزرگش. همه‌ي دندان‌هايش هم سرجايشان بودند، هرچند کج‌وکوله و زرد و سياه، اما بودند. نمي‌فهميد چه چيزي شبيه پيرهاست. صفورا نه که پير شده باشد، بزرگ شده بود. تمام اين سال‌ها، عشق با او کاري کرده بود کارستان. هم اره‌تر شده بود، هم مهربان‌تر، هم غمگين‌تر، هم سرخوش‌تر. هم پر هياهوتر و تنها تر. فروشگاه اينترنتي 30بوک