

صلحی که همه صلح ها را بر باد داد
انتشارات ماهي منتشر کرد:
صلحي که همهي صلحها را بر باد داد روايتي است از وقايعي که به فروپاشي امپراتوري عثماني در طول حنگ جهاني اول انجاميد و مايهي تغيير اساسي در خاورميانه شد و، بنا به عقيدهي نويسنده، به شروع جنگي دامن زد که همچنان ادامه دارد. اين کتاب تنها به نقش اروپا در خاورميانه نميپردازد، بلکه تأثير اين دگرگوني در خود اروپا را نيز دربرميگيرد. گاه خواننده را با خود به دل بيابانهاي شبهجزيرهي عربستان ميبرد و با ماجراجوييهاي لارنس همگام ميکند و گاه از اختلافات و مناقشات دولتمردان اروپايي در پايتختهايشان پرده برميدارد. ميتوان تاريخي را که اين کتاب بدان پرداخته سِفر پيدايش قرن بيستم و خاورميانهي امروزي دانست. اين کتاب در سال 1989 منتشر شد و به فهرست نهايي جايزهي پوليتزر هم راه يافت.
ديويد فرامکين، نويسنده و مورخ و حقوقدان برجسته، در سال 1932 در امريکا متولد شد. فرامکين تاکنون هفت کتاب نوشته است، اما شهرت او بيش از همه براي نوشتن کتاب تحسينشدهاي است به نام صلحي که همهي صلحها را بر باد داد که آن را در سال 1989 نوشت و نامزد جايزهي پوليتزر هم شد. فرامکين تحصيلات خود را در دانشکدهي حقوق دانشگاه شيکاگو به پايان رسانده است. او استاد بازنشستهي تاريخ و روابط بينالملل و حقوق در دانشکدهي مطالعات جهان پاردي در دانشگاه بوستون است. فرامکين پيش از آن که به کار تاريخنگاري بپردازد، بهعنوان نماينده و مشاور سياسي فعاليت ميکرد.
فروشگاه اينترنتي 30بوک
کتاب «صلحی که همهی صلحها را به باد داد» اثری پژوهشی و تحلیلی از دیوید فرامکین (David Fromkin) است که به بررسی روند شکلگیری مرزهای مدرن خاورمیانه پس از جنگ جهانی اول میپردازد. این کتاب، نگاهی عمیق به سیاستهای استعماری قدرتهای بزرگ، بهویژه بریتانیا و فرانسه، دارد و نشان میدهد چگونه تصمیمهای سیاسی، معاهدات و توافقهای پشت پرده در دوران پس از جنگ، منطقهی خاورمیانه را به وضعیتی بحرانی و ناپایدار رساندند.
دربارهی کتاب
عنوان کتاب، اشارهای کنایهآمیز به معاهدهی صلح پس از جنگ جهانی اول دارد، که برخلاف تصور، نهتنها به صلح پایدار منجر نشد، بلکه بذر درگیریهای آینده را کاشت. فرامکین با نگاهی دقیق به نقش شخصیتهای کلیدی آن دوران، از جمله لورنس عربستان، چرچیل و سیاستمداران عثمانی، نشان میدهد که چگونه توافقنامههایی مانند سایکس-پیکو و کنفرانس صلح پاریس، مرزهای غیرطبیعی و دولتهای ناپایداری را در خاورمیانه ایجاد کردند.
محتوا و ساختار کتاب
کتاب «صلحی که همهی صلحها را به باد داد» (A Peace to End All Peace) در چندین فصل به بررسی تحولات تاریخی و سیاسی خاورمیانه در فاصله سالهای 1914 تا 1922 میپردازد. نویسنده با استفاده از اسناد تاریخی و تحلیلهای عمیق، روابط میان قدرتهای اروپایی و رهبران محلی را بررسی میکند. از موضوعات کلیدی کتاب میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- سقوط امپراتوری عثمانی و پیامدهای آن
- رقابتهای استعماری بین بریتانیا، فرانسه و سایر قدرتها
- چگونگی شکلگیری کشورهای جدید مانند عراق، سوریه، فلسطین و عربستان سعودی
- نقش سیاستمداران و رهبران محلی در تغییرات ژئوپلیتیک منطقه
اهمیت و تأثیر کتاب
این کتاب یکی از مهمترین منابع در زمینهی تاریخ مدرن خاورمیانه محسوب میشود و تأثیر عمیقی بر پژوهشهای سیاسی و تاریخی داشته است. فرامکین نشان میدهد که بسیاری از مشکلات و درگیریهای امروزی منطقه، ریشه در تصمیمهای سیاسی صد سال گذشته دارند.
دستاوردهای کتاب
کتاب «صلحی که همهی صلحها را بر باد داد» اثر دیوید فرامکین، از زمان انتشار در سال ۱۹۸۹، جوایز و افتخارات متعددی کسب کرده است:
- نامزد نهایی جایزهی پولیتزر (Pulitzer) در سال ۱۹۹۰: این کتاب به دلیل پژوهش عمیق و تحلیل دقیق تاریخی، در فهرست نهایی این جایزه معتبر قرار گرفت.
- نامزد جایزه حلقه ملی منتقدان کتاب در بخش غیرداستانی عمومی (the National Book Critics Circle) در سال ۱۹۸۹: این نامزدی نشاندهنده تأثیرگذاری و ارزشمندی کتاب در حوزه تاریخ و علوم سیاسی است.
- حضور در فهرست پرفروشهای نیویورک تایمز (New York Times): این کتاب به دلیل استقبال گسترده مخاطبان و نقدهای مثبت، در لیست پرفروشهای این نشریه معتبر قرار گرفت.
این دستاوردها نشاندهندهی اهمیت و تأثیرگذاری این اثر در حوزهی مطالعات تاریخی و سیاسی، بهویژه در زمینه خاورمیانه محسوب میشود.
کتاب «صلحی که همهی صلحها را به باد داد» مناسب چه کسانی است؟
این کتاب برای طیف گستردهای از خوانندگان جذاب و آموزنده است، بهویژه:
- علاقهمندان به تاریخ و سیاست: اگر به تاریخ جنگ جهانی اول، فروپاشی امپراتوری عثمانی یا شکلگیری خاورمیانهی مدرن علاقهمند هستید، این کتاب اطلاعات جامعی در اختیار شما میگذارد.
- پژوهشگران و دانشجویان علوم سیاسی و روابط بینالملل: برای کسانی که در حوزهی سیاست بینالملل، مطالعات خاورمیانه یا تاریخ استعماری تحقیق میکنند، این کتاب یکی از منابع کلیدی محسوب میشود.
- تحلیلگران و فعالان حوزه ژئوپلیتیک: این کتاب درک بهتری از نحوهی تصمیمگیری قدرتهای استعماری در قرن بیستم و اثرات بلندمدت آن بر سیاست امروز جهان ارائه میدهد.
- خبرنگاران و تحلیلگران مسائل خاورمیانه: برای کسانی که در رسانهها و تحلیلهای بینالمللی مشغولاند، کتاب حاضر، دیدگاه تاریخی و عمیقی نسبت به مسائل منطقهای ارائه میکند.
- علاقهمندان به داستانهای تاریخی پرکشش: هرچند «صلحی که همه صلحها را به باد داد» یک اثر پژوهشی است، اما با نثر روایی جذاب و پرداخت شخصیتهایی مانند لورنس عربستان، چرچیل، و رهبران محلی، خواندن آن برای عموم مخاطبان نیز لذتبخش خواهد بود.
کتابهای مشابه
اگر از مطالعهی کتاب «صلحی که همهی صلحها را به باد داد» لذت بردهاید و به دنبال منابع تکمیلی هستید، این آثار، گزینههای مناسبی برای درک عمیقتر تحولات خاورمیانه و نقش قدرتهای استعماری در آن هستند:
پاریس1919 : شش ماهی که جهان را تغییر داد (Paris 1919: Six Months That Changed the World)
نویسنده: مارگارت مک میلان (Margaret MacMillan)
چرا بخوانید؟
این کتاب دربارهی کنفرانس صلح پاریس پس از جنگ جهانی اول و تأثیر تصمیمهای آن بر سرنوشت جهان است. بخشی از کتاب به خاورمیانه و چگونگی تعیین مرزهای جدید توجه دارد.
راه و رسم جهان: از آغاز تمدن تا طلوع سدهی بیست و یکم
نویسنده: دیوید فرامکین چرا بخوانید؟
این کتاب، نگاهی جامع به تاریخ تمدن بشری دارد و تحولات اساسی از آغاز تمدن تا ورود به قرن بیست و یکم را مورد بررسی قرار میدهد.
دربارهی نویسنده
دیوید فرامکین (2017- 1932) یک تاریخنگار، نویسنده و استاد دانشگاه آمریکایی بود که عمدتاً در زمینهی تاریخ خاورمیانه و سیاست بینالملل فعالیت میکرد. او مدرک حقوق خود را از دانشگاه شیکاگو دریافت نمود و برای مدتی در حوزهی حقوق و سیاست فعالیت داشت، اما بعدها تمرکز خود را بر پژوهشهای تاریخی گذاشت. فرامکین استاد دانشگاه بوستون بود و در آنجا به تدریس روابط بینالملل و تاریخ جهان پرداخت. او همچنین به عنوان یکی از تحلیلگران برجسته در مسائل ژئوپلیتیک و تاریخ خاورمیانه شناخته میشد.
دیوید فرامکین تأثیر قابلتوجهی در تحلیل تاریخ معاصر خاورمیانه و سیاستهای استعماری داشت. آثار او هنوز هم به عنوان منابع مهم در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی استفاده میشوند. او با نگاهی تحلیلی و مستند، به بررسی روندهای تاریخی پرداخت که اثرات آنها همچنان در سیاست جهانی مشاهده میشود.
نتیجهگیری
«صلحی که همهی صلحها را به باد داد» تنها یک روایت تاریخی نیست، بلکه تحلیلی جامع از چگونگی شکلگیری بحرانهای مدرن خاورمیانه است. خواندن این کتاب برای کسانی که علاقهمند به سیاست بینالملل، تاریخ جنگ جهانی اول و ریشههای درگیریهای منطقهای هستند، بسیار توصیه میشود.
فهرست مطالب کتاب
پیشگفتار بخش اول: در چهارراه تاریخ
فصل 1: نفسهاى آخر اروپاى کهن
فصل 2: میراث بازى بزرگ در آسیا
فصل 3: خاورمیانهى پیش از جنگ
فصل 4: ترکهاى جوان در جستوجوى همپیمان
فصل 5: وینستون چرچیل در آستانهى جنگ
فصل 6: چرچیل کشتىهاى جنگى عثمانى را مصادره مىکند
فصل 7: توطئه در باب عالى
بخش دوم: کیچِنر: نگاه به آینده
فصل 8: کیچِنر سکان را به دست مىگیرد
فصل 9: دستیاران کیچِنر
فصل 10: کیچِنر نقشه مىکشد اسلام را مصادره کند
فصل 11: اعتراض هندوستان
فصل 12: مرد میانهى میدان
بخش سوم: بریتانیا در باتلاق خاورمیانه
فصل 13: فرماندهان عثمانى در آستانهى شکست
فصل 14: کیچِنر موافقت مىکند: حملهى بریتانیا به ترکیه
فصل 15: تا پیروزى در داردانل
فصل 16: دستاندازى روسیه به خاک عثمانى
فصل 17: تعریف هدفهاى بریتانیا در خاورمیانه
فصل 18: در گلوگاه بخت
فصل 19: جنگاوران
فصل 20: سیاستمداران
فصل 21: چراغى که فرو مرد
فصل 22: تأسیس ادارهى عربى
فصل 23: وعده به عربها
فصل 24: وعده به متحدان اروپایى
فصل 25: پیروزى عثمانیان در کرانهى دجله
بخش چهارم: براندازى
فصل 26: پشت جبههى دشمن
فصل 27: واپسین مأموریت کیچِنر
فصل 28: قیام ملک حسین، امیر مکه
بخش پنجم: متفقین در حضیض اقبال
فصل 29: سقوط دولتهاى متفقین: بریتانیا و فرانسه
فصل 30: سرنگونى تزار
بخش ششم: دنیاهاى تازه و ارضهاى موعود
فصل 31: برّ جدید
فصل 32: صهیونیسم لوید جورج
فصل 33: پیش به سوى اعلامیهى بالفور
فصل 34: ارض موعود
بخش هفتم: حمله به خاورمیانه
فصل 35: کریسمس در بیتالمقدس
فصل 36: در راه دمشق
فصل 37: نبرد سوریه
بخش هشتم: غنایم جنگى
فصل 38: جداکردن راهها
فصل 39: در سواحل تروا
بخش نهم: چون آبها از آسیاب افتاد...
فصل 40: تیکتاک ساعت
فصل 41: خیانت
فصل 42: دنیاى غیرواقعى کنفرانس صلح
بخش دهم: طوفان بر فراز آسیا
فصل 43: اولِ گرفتارى: 1921 - 1919
فصل 44: مصر: زمستان 1918 1919
فصل 45: افغانستان: بهار 1919
فصل 46: عربستان: بهار 1919
فصل 47: ترکیه: ژانویهى 1920
فصل 48: سوریه و لبنان: بهار و تابستان 1920
فصل 49: فلسطین شرقى (ماوراى اردن): 1920
فصل 50: فلسطین عرب و یهود: 1920
فصل 51: بینالنهرین (عراق): 1920
فصل 52: ایران: 1920
بخش یازدهم: بازگشت روسیه به خاورمیانه
فصل 53: نقابافکنى از چهرهى دشمنان
فصل 54: مزاحمت شوروى در خاورمیانه
فصل 55: اهداف مسکو
فصل 56: مرگ در بخارا
بخش دوازدهم: توافق 1922 خاورمیانه
فصل 57: زمامدارى وینستون چرچیل
فصل 58: چرچیل و مسئلهى فلسطین
فصل 59: پیمانشکنى
فصل 60: تراژدى یونانى
فصل 61: حل و فصل مسئلهى خاورمیانه (1922)
کتابشناسى
نمایه
در بخشی از کتاب میخوانیم:
خاورمیانه در قرن نوزدهم میدان رقابت حریفان در آن «بازی بزرگ» بود و بدین سبب اهمیت زیادی داشت اما در سالهای نخست قرن بیستم که رقابتها ظاهراً ختم شده بود، خاورمیانه دیگر نقشی حاشیه ای داشت. منطقه کلاً تبدیل به حیاط خلوت قدرتهای اروپایی شده بود. گمان می رفت دیر یا زود اختیار آن را به دست خواهند گرفت و اکنون نیازی به عجله نیست.
کمتر فرد اروپایی از هم نسلان چرچیل میدانست یا اهمیت میداد که در امپراتوریهای بیرمق سلاطین عثمانی یا شاهان ایران چه میگذرد. فقط اتفاقی مثل کشتار ارامنه به دست ترکها صدای غرب را بلند میکرد که آن هم بیشتر از کشتار یهودیان به دست روسها نگرانی به وجود نمیآورد.
سیاستمداران دنیا دیدهای که در خلوت میگفتند کاری از کسی ساخته نیست، در جلوت از سلطان عثمانی میخواستند دست به اصلاحات بزند، همین و بس. دسیسهبازیهای حقیر درباری، فساد مقامات رسمی، ائتلافهای ناپایدار طایفهای و مردم بیحال و تنپرور اجزای تصویری بود که اروپاییان از این منطقه در ذهن داشتند. چیزی در این تصویر نبود که اهالی لندن و پاریس و نیویورک آن را در زندگی یا منافع خود مؤثر بدانند. البته برنامهریزان در برلین منتظر گشایش راهآهنها و بازارهای تازه در منطقه بودند، اما اینها هم صرفاً جنبهی اقتصادی داشت.










شاید بپسندید














از این نویسنده














از این مترجم













