شاخ

انتشارات چشمه منتشر کرد: بي‌سيم‌چي آن طرف خطي‌ها بود. نامردها بي‌سيم‌چي زن داشتند. عوضش ما با عکس خواننده‌ها حال مي‌کرديم. آن هم عکسي که توي شش تا سوراخ قايمش کرده بوديم. عربي بلد نبوديم ولي دختره خوب فارسي حرف مي‌‌زد. صداي خوبي هم داشت. سيا مي‌مرد براي صداش! يک ناز بامزه‌اي توي صداش بود که بيش‌تر به ايراني‌ها مي‌زد تا عرب‌ها کت وکلفت. تازه گاهي محض خنده لابه‌لاي حرف‌هاش اصفهاني هم مي‌پراند. مثلا عشوه مي‌آمد براي ما خودش را لوس مي‌کرد. براي من که نه، به هواي سيا. لب مرزي بود. خودش هم نمي‌دانست کجايي بايد باشد؛ فقط خانه‌شان افتاده بود آن طرف مرز، همين. همين هم کافي بود که دشمن‌مان باشد. از متن کتاب فروشگاه اينترنتي 30بوک