وایکینگ ها
انتشارات سبزان منتشر کرد: وايکينگ‌ها دريانورداني کارآمد بودند. آن‌ها سوار بر کشتي‌هاي چوبي، درياهاي خروشان و صخره‌ها و کوه‌هاي يخ را پشت سر مي‌گذاشتند. وايکينگ‌ها در درياهاي آزاد از بادبان‌هاي بزرگ و چهارگوش کشتي استفاده مي‌کردند و با کمک ستارگان و خورشيد جهت‌يابي مي‌نمودند. دانش آن‌ها در خصوص شکل امواج، باد، ماه‌ها و پرندگان دريايي نيز در يافتن مسير بسيار موثر بود، اما هرزماني که به نزديکي خشکي رسيدند. براي حرکت در آب‌‌هاي ساحلي، بادبادن‌ها را پايين مي‌کشيدند و با پارو کشتي را هدايت مي‌کردند. چوب به سرعت مي‌پوسد، از اين‌رو از اغلب کشتي‌هاي آن‌ها، بقاياي اندکي برجاي مانده است. اما خوشبختانه، به خاطر سنت وايکينگ‌ها مبني بر دفن ثروتمندان در کشتي‌هايشان، تعداد انگشت شماري از ناوهاي آن‌ها باقي مانده است. اين شير سنگي روزگاري دربندر يوناني پيروس قرار داشت. يک مسافر وايکينگ روي آن نوارهاي حلقوي با نوشته‌هاي روني، الفباي مردم اسکاديناوي، نقش کرد. پس از مدت‌ها، در سال 1687 سربازان ونيزي اين شير را به ونيز بردند. نوشته‌هاي روني طوري سائيده شده‌اند که ديگر خوانده نمي‌شوند. اين نوشته تنها مدرک درباره نواحي است که وايکينگ‌ها بدان سفر کرده بودند. فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
از این مترجم
