قومیت و قوم‌گرایی در ایران

انتشارات ني منتشر کرد:
اين پژوهش نگاهي انتقادي به مطالعات قومي از ديدگاه روش شناسي دارد و برآن است تا مسائلي نظير قوميت، مليت و هويت را با نگاهي نقادانه به مطالعات قومي در غرب و شيوه ي تعميم غيرتاريخي مفاهيم قوميت، قوم گرايي و قبايل به جوامعي نظير ايران مورد ارزيابي قرار دهد.
نويسنده برآن است آن چه در ادبيات کنوني علوم سياسي و جامعه شناسي به قوميت و ناسيوناليسم قومي موسوم است در گذشته ي ايران قابل مشاهده نيست و تنها از اواسط قرن بيستم به بعد است که تلاش هايي در جهت سياسي کردن مسائل زباني و مذهبي صورت گرفته است. وي در پاسخ به اين سؤال که چه عواملي در تلاش براي سياسي کردن اين مسائل در ايران معاصر نقش داشته است، معتقد است که تنها يک چارچوب نظري مبتني بر جامعه شناسي تاريخي ايران قادر به پاسخ گويي به اين سؤال است. نويسنده چارچوب نظري خود را که براساس سه متغير اساسي دولت مدرن اقتدارگرا، مبارزه ي نخبگان سياسي و تأثير سياسي بين المللي استوار است، در رابطه با تحولات کردستان، آذربايجان و بلوچستان ايران به کار مي گيرد تا اعتبار تجربي آن را به سنجش گذارد.
حميد احمدي به سال 1336 در مشهد به دنيا آمد. تحصيلات متوسطه را در آنجا و تحصيلات دانشگاه را در رشته ي علوم سياسي در دانشگاه تهران و دانشگاه کارلتون کانادا در مقطع دکتري به پايان رساند. در سال هاي 1360 تا 1369 به عنوان مفسر سياسي و مترجم مسائل خاورميانه در مطبوعات فعاليت مي کرد. احمدي هم اکنون استاد علوم سياسي دانشگاه تهران است.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک