نامه های روسیه

انتشارات مرکز منتشر کرد: آستولف لويي لئونور مارکي دو کوستين، اشراف زاده و نويسنده‌ي فرانسوي، پيشينه‌ي پر تلاطمي داشت. پدر و پدربزرگوارش در دوران وحشت در انقلاب فرانسه با گيوتين اعدام شدند،و مادرش از زندان جان به در برد. در کودکي و نوجواني بسيار سفر مرد و در سال 1839 به تشويق بالزاک، که استعداد سفرنامه نويسي را در او پس از انتشار سفرنامه‌اش به اسپانيا کشف کرده بود، در دوران حکومت تزار نيکلاي اول به روسيه رفت. او گزارش سفر خود را به دليل هراس از فضاي پليسي حاکم بر روسيه به صورت نامه براي دوستاني نامعلوم نوشت و اين نامه‌ها را پنهاني از روسيه با خود به فرانسه برد و بعد در سال 1843 آن‌ها را به صورت کتاب منتشر کرد. کتاب با استقبال بسيار روبه‌رو شد و به زبان‌هاي انگليسي و آلماني هم ترجمه و منتشر شد. انتشار آن خشم حکومت روسيه را برانگيخت و تزار آن را ممنوع کرد. ترجمه‌ي روسي کتاب پس از سال 1917 نيز در شوروي در فهرست کتب ممنووعه قرار گرفت. برخي آن را به سبب کندوکاوش در سرشت استبداد مطلق و تاثير آن در ايجاد روحيه‌ي بردگي حتي پيشگويانه و جلوتر از زمانه‌ي خود يافته‌اند و معتقدند مشاهدات کوستين درباره‌ي جامعه‌ي روسيه و خصال حاصل از استبداد در اين کشور در نيمه‌ي نخست سده‌ي نوزدهم «تاريخ گذشته» نيست: «جامعه‌اي که هيچ‌گونه خوشبختي در آن امکان‌پذير نيست، زيرا بشر بنا به قانون طبيعت‌اش، بدون آزادي خوشبخت نمي‌تواند بود»، جامعه‌اي محکوم به دروغ‌گويي همگاني، چرا که «حقيقت‌گويي يعني براندازي حکومت» که به تبع «نيازي که خدايگان براي بازسازي رويدادهاي واقع دارد» پيوسته مشغول دخل و تصرف در تاريخ است. فروشگاه اينترنتي 30بوک