جهانی از لامسه

انتشارات نصيرا منتشر کرد: صبح‌ها که با سکوتش بيدار مي‌شد صورتش از صداي خواب‌ها سپيد بود. از رنگ‌ها و اشکالي که به بي‌زماني و بي‌مکاني «هيس» مي رسند. سکوتش را از خواب‌ها مي‌شست. سکوتش را به آشپزخانه، به کتاب‌ها، به خيابان، تلفن و همه‌ي اشيا و مکان‌هايي که در صداها به پايان روز مي‌رسند. مي‌برد به جهاني تکيه مي‌داد که از گوش‌ها لبريز بود. صورتش را از دست‌ها برداشتم و جيغ را به ميهماني گربه‌ها بردم دهانش را از لب‌هايي که از بهمن مي‌آمدند برمي‌دارم صبح، سکوتش را روي ديوارها مي‌چيند براي پرنده‌اي که ندارد دانه‌اي مي‌شود براي شنيدن وفکر کردن به روز و فکر کردن به تو وقتي که زمين، سکوت را گره مي‌زند به ماه به دهاني که در خواب‌ها مي‌شکند فروشگاه اينترنتي 30بوک