شش قطعه آسان

انتشارات هرمس منتشر کرد: ...شاعران گفته‌اند که علم زيبايي ستاره‌ها را ضايع مي‌کند، چون‌که آن‌ها را صرفا کره‌هايي از اتم‌ها و مولکول‌ها گاز مي‌داند...اما من هم مي‌توانم ستاره‌ها را در آسمان شب کوير ببينم و شکوه و زيبايي‌شان را حس مي‌کنم...مي‌توانم اين چرخ و فلک را با چشم بزرگ تلسکوپ پالوکار تماشا کنم و ببينم که ستاره‌ها دارند از همديگر، از نقطه آغازي که شايد زماني سرچشمه همگي‌شان بوده است، دور مي‌شوند...جست‌وجو براي فهميدن اين چيزها گمان نمي‌کنم لطمه‌اي به رمز و راز و زيبايي اين چرخ فلک بزند. راستي شاعران امروزي چرا حرفي از اين چيزها نمي‌زنند؟ چه‌جور مردماني هستند اين شاعران که اگر ژوپيتر خدايي در هيئت انسان باشد چه شعرها که برايش نمي‌سرايند اما اگر در قالب کره عظيم چرخاني از متان و آمونياک باشد سکوت مي‌کنند؟ از متن کتاب فروشگاه اينترنتي 30بوک