مذهب زمان من
انتشارات مازيار منتشر کرد: چيزي که هنرمند ِ تاريخ‌ساز را از اندازه‌ي بومي به ابعادي جهاني مي‌رساند چيزي وراي شعبده‌هاي مرسوم ِ اتاق بازرگاني است و بيشتر شراره‌گوني به ابعاد مسئوليت خطير در برابر جهان است. پير پائولو پازوليني تنها هنرمندي نيست که تاجواره‌ي اين فرهنگ‌افروزي را به سر نهاد. او تنها تصويرگر ِ کوچه‌هاي گل‌آلود و مردم تهي‌دست چشمه‌‌آب‌هاي کاراکالا نبود اما حضور او و زندگي‌واره‌ي به خونآب گرفته‌اش معياري است براي تشخيص اندازه‌ي آزادي و تحمل ِ صداي مخالف در جهاني که آزاد نيست. دفتر حاضر بخشي کوچک از انديشه‌هاي مکتوب اين هنرمند ايتاليايي است، کسي که در ايران صرفا يک کارگردان ناراضي ِ سينما شناخته شده است. انديشه‌ي پازوليني از يک فراگرد کاتوليکي ِ توده‌گرا آغاز شده در نوعي تمرکزستيزي قدرت و جبهه‌ي آنتي فاشيست و آنارشيزم مديترانه‌اي پهلوگرفته و در تحول خويش در مقابل مدرن ِ افسارگسيخته‌ي سرمايه‌داري جهاني قرار گرفته است. و در فرهنگ بعد از جنگ دوم جهاني و انديشه‌ي چپ چالش‌هاي بزرگي برجاي نهاده است. صداي شماتت‌آميز ِ پازوليني درپيچيده در الياف ِ هنري زمخت و بي‌پروا در عرصه‌ي تمدن مدرن در پژواکي لامرز موّاج است و تا زماني که حضور کهنه‌ي بي‌عدالتي اجتماعي برجاست، گردِ پيري بر ابروي آثارش نخواهد نشست. فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
از این نویسنده
از این مترجم
