دشمن مردم

انتشارات بيدگل منتشر کرد: دشمن مردم از خيلي جهات خواندني است، اول اين‌که، سبک کار ايبسن در اين اثر با کارهاي ديگرش تفاوت دارد؛ اين را بايد دريابيم و اهداف احتمالي آن را بشناسيم. اين نمايشنامه يک بحث جامعه شناختي مبتني بر فلسفه سياسي «اصحاب قرارداد اجتماعي» است که «شهروندي» را در چارچوب کلان روايت روشنگري مطرح مي‌کردند؛ ايبسن، اما از يک سو، شرح وظايف متعارف براي مسئولان «دولت/شهر» در اين گفتمان را نمي‌پسندد، و از سوي ديگر، رفتار و تلقيات فرد روشنفکر را براي خروج از اين کلان روايت و ورود به مدرنيته‌اي بر اساس «بازي متقابل» ، کارآمد و به روز نمي ماند. به همين دليل، و عمدا، اين اثر ظرافت‌هاي ديگر آثار رئاليستي ايبسن را ندارد. دوم اين‌که، عليرغم عنوان فريبنده اين نمايشنامه که ذهن را مهياي يافتن «آدم بده» و «آدم خوبه» ‌هاي رايج مي‌کند، ايبسن در دام شخصيت پردازي‌هاي کليشه‌اي نمي‌افتد، زيرا اصولا با سياه و سفيد ميانه خوبي ندارد. سوم اين‌که، به همين دلايلي که در بالا آوردم، اين اثر آميزه تراژدي و کمدي غريبي است. براي درهم شکستن مرزهاي «سياه» و «سفيد» ، نويسنده خطر مي‌کند و اين دو گونه را از آغاز تا پايان اثر به موازات هم مي‌آورد. از اين نظر نيز، دشمن مردم تجربه موفق و چشمگيري است. فروشگاه اينترنتي 30بوک