مرگ یک کندودار

انتشارات گل آذين منتشر کرد : «... نامه بيمارستان ناحيه واستراس رسيد،نخواستم بازش کنم،آن را کنار گذاشتم و روزنامه­ها و مجله­ها را تندي خواندم و .....بعد سگم را به گردش مفصلي بردم.....زندگي­ئي که اکنون دارم،زندگي واقعي است.خوب يا بد،جدا از ديگران يا زيبا،زندگي واقعي من است... و اکنون چيزي قوي­تراز تمام دادگاه­ها،حکومت و مقام­ها،در صدد است آن را از من بگيرد...عادلانه نيست.....اين نامه يا به من خبر مي­دهد که اصلا چيز مهمي نيست،يا اعلام مي­کند که من سرطان دارم و به زودي مي­ميرم....بنابراين،عاقلانه­ترين رفتار اين است که آن را باز نکنم،زيرا تا وقتي که بازش نکنم باز هم اميدي باقي است....» گوستافسون:«سرطان در اين رمان نوعي استعاره است.نسل من به شدت به آرمانشهر­ها اعتقاد يافته است.اين­ها مي­توانند انسان را به بردگي بکشانند. راه حل­هاي گسترده اجتماعي بي­خطر نيستند..... پرسش چنين مطرح مي­شود که بدانيم آيا ترقي فکري توتاليتر نيست....» فروشگاه اينترنتي 30 بوک