ماکیاولی و ما

انتشارات اختران منتشر کرد: نه تنها شارحان بل خوانندگان معمولي نيز مي­توانند بر اين امر شهادت بدهند. حتا امروزه، هرکس که شهريار يا گفتارها را باز کند، متوني که حال 350 سال از عمرشان سپري شده است، به عبارتي، گرفتار آن چيزي مي­شود که فرويد آشنايي غريب، قسمي اسرارآميز مي­خواند. بي­آن­که بدانيم چرا، خود را مخاطب اين متون قديمي مي­يابيم، تو گويي متوني از روزگار خودمان باشند، گرفتارمان مي­سازند تو گويي، به معنايي، براي ما نوشته شده­اند، و به ما چيزي را مي­گويند که مستقيما به ما مربوط مي­شود، بي­آن­که دقيقا بدانيم چرا. دي سانتيس در قرن نوزدهم به اين احساس غريب اشاره داشت، وقتي درباره­ي ماکياولي گفت که «او ما را در شگفتي فرو مي­برد، و انديشناک رهايمان مي­سازد». چرا چنين تسخير شدني؟ چرا چنين درشگفت شدني؟ چرا چنين انديشناک؟ زيرا تفکر وي به رغم درخواست ما، به درونمان نفوذ مي­کند. چرا چنين انديشناک؟ زيرا اين تفکر تنها به شرطي مي­تواند به درون­مان نفوذ يابد که آن­چه را بدان فکر مي­کنيم مشوش سازد و ما را در شگفتي فرو ببرد. در مقام تفکري که قرابتي بي­نهايت با ما دارد، و با اين حال هرگز با آن برخورد نداشته­ايم، تفکري که واجد چنان قدرت شگفتي برماست که غرق در حيرت­مان سازد. اما از چه چيزي متحير مي­شويم؟ فروشگاه اينترنتي 30بوک