عشق در روزگار وبا

انتشارات نيک منتشر کرد: نگاه ناخدا به سمت فرمينا داثا چرخيد و بر پلک­هايش نخستين بارقه­هاي يخچه­هاي زمستاني را تشخيص داد. سپس فلورنتينو آريثا را برانداز کرد، با سلطه خلل ناپذيرش بر خويش و عشق تهور آميزش، و ترديدي دير هنگام گريبانش را گرفت که باعث هراسش شد: آن­چه حد و مرز نمي­شناسد زندگي است نه مرگ. ازش پرسيد: خب، جنابعالي خيال مي­کنيد تا کي مي­توانيم اين رفت و برگشت مرده­شور برده را ادامه بدهيم؟ فلورنتينو آريثا پاسخ را از پنجاه و سه سال و هفت ماه و يازده روز پيش به اضافه شب­هايشان آماده در آستين داشت. گفت: تمام عمر. «عشق در روزگار وبا» روايت بيش از نيم قرن شيدايي است که تاماس پينچون درباره­اش با وجد مي­گويد: واقعا محشر است... . فروشگاه اينترنتي 30بوک