مسئله اسپینوزا

انتشارات صبح صادق منتشر کرد: شرم در جامعه­ي آمستردام قرن هفدهم کار رايجي بود. هر چند ماه يک بار، يک شرم اجرا مي­شد و هر فرد يهودي بالغي چندين بار شاهد يک شرم بود، ولي جمعيت حاضر در 27 ژوئيه شاهد يک شرم عادي نبود. خانواده­ي اسپينوزا براي همه يهوديان آمستردام آشنا بود. پدر باروخ و همين­طور عمويش اغلب در ماهاماد، هيئت حاکمه­ي کنيسه، خدمت مي­کردند؛ و هردوشان در قسمت مقدسان قبرستان دفن شده بودند. سقوط والا مقام­ترين افراد هميشه مردم را به هيجان مي­آورد: وجه تاريک تحسين، تلفيق حسادت با نارضايتي از عادي بودن خود فرد است...نه تنها فرد مورد شرم که دليل آن، جمعيت گرد آمده در کنيسه­ي تلمود تورات را کنجکاو کرده بود: شايعات از نهايت سخت­گيري خبر مي­دادند. بيش­تر شرم­ها ملايم بودند و فقط جنبه­ي ملامت در معرض عام داشتند و در نتيجه چند روز يا چند هفته بيش­تر طول نمي­کشيدند. در موارد جدي­تر، مانند توهين به مقدسات، حکم طولاني­تر مي­شد- که در يک مورد به يازده سال رسيد. اگر شخص اظهار ندامت مي­کرد و مجازات تعيين شده را مي­پذيرفت، امکان اعاده­ي حيثيت وجود داشت؛ ولي روز قبل از 27 ژوئيه شايعات از شرمي با سخت­گيري­اي بي­نظير خبر مي­داد... . فروشگاه اينترنتي 30بوک