نبرد خدایان (1)(فرستاده اهریمن)

انتشارات موج (نشر) منتشر کرد:
پدرام بانگ زد:
-فرمان بده به آنان بتازند.ما را ديگر توان نبرد و جان وجنگ نيست. آنان را به دوزخ برگردان فرخ همايون. و شاه شمشيرش را بر کشيد.به سورنا و مهرآذر و کاوه که با او بودند نگاه کرد. با برآوردن شمشيرش هزاران سرباز يکي از پس ديگري شمشيرش را بر مي آورد. شاه فرمان داد: به نام ايزد و براي ميهن و از براي پيروزي، يک تن را باز نگذاريد و به گور دخمه ها ي گورسان باز گردانيد.اما پيش از آن که بخواهد فرمان تاختن بدهد،ديوان اهريمن پرست بودند که به سويشان تازش گرفتند.هر يک،بلنداي دو مرد را داشتند.تيغ هاي بزرگ و سنگين در دستانشان بود. نيمي از تنشان در زره بود.اما خود چنان پوستي بر تن داشتند که از پولاد سخت تر مي نمود. هزاران مردو ديو به سوي هم مي تاختند. از کوبش پايشان، گرد و خاکستر آسمان را بار ديگر تيره مي کرد.انگار دل همه جهان در آن دشت و زير پاي آن مردان مي تپيد... ده ها هزار جنگجو در هم گره خوردند.تيغ ها در سينه ها فرو رفت. سرها از گردن ها فرو افتاد. پهلوها شکافته شد.چکاچک شمشير ها، هزاران شمشير، پايان هستي مي ساخت.لشکريان اهريمن،درنده و زورمند بودند.انديشه اي جز کشتار نداشتند.اما دليري پهلوانان شاهنشاهي را هم آوردي نبود.به شمارگان ستارگان آسمان،مردان بر هم مي کوفتند.شمشير ها هوا را مي شکافت و بر سينه ها مي نشست.زمين زير پاي آن مردان زيرو زبر مي شد.لشکريان پر شمار شاهنشاهي چنان پر توان مي جنگيدند که در هم شکستن لشکريان اهريمن آسان مي نمود.
فروشگاه اينترنتي 30بوک