عشق و چیزهای دیگر

معرفی کتاب عشق و چیزهای دیگر اثر مصطفی مستور

عشق و چیزهای دیگر رمانی عاشقانه اثر مصطفی مستور نویسنده و پژوهشگر ایرانی است که در سال ۱۳۹۶ برای اولین‌بار منتشر شد. این کتاب داستان زندگی یک جوان اهوازی است که بعد از پایان تحصیلاتش در رشتهٔ فیزیک تصمیم می‌گیرد در تهران بماند و زندگی و آیندهٔ خود را در این شهر بسازد اما ماجراهایی غیرقابل‌پیش‌بینی زندگی او را کاملاً دگرگون خواهد کرد. نویسنده در این کتاب به مسائلی مانند جنگ، عشق و انتقام پرداخته است.

چرا باید رمان عشق و چیزهای دیگر را بخوانیم؟

نویسنده در این رمان با زبانی ساده و خواندنی، به داستان پیچیدگی یک ماجرای عشقی در بستر ایران معاصر پرداخته است. با خواندن این رمان متوجه خواهید شد که افراد چگونه متأثر از جهان‌بینی و زندگی خودشان دنیا را نگاه می‌کنند. خواندن این کتاب را به تمام کسانی که به رمان‌های عاشقانه علاقه دارند توصیه می‌کنیم.

جملات درخشانی از کتاب عشق و چیزهای دیگر:

«حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، باید بگویم وضعیت من و کریم جوجو در پاییز ۱۳۸۷ کم‌وبیش شبیه دو مُهرهٔ سربازی بود که بر صفحهٔ شطرنجی گیر افتاده باشند اما نتوانند خودشان را نجات بدهند. منظورم این است انگار دو سربازی بودیم که بر صفحهٔ ناپیدای شطرنجی در تیررس فیلی، اسبی، وزیری چیزی قرار گرفته بودیم اما نمی‌توانستیم فرار کنیم. مراد سرمه تقریبا بیرون از بازی بود. یعنی در دورترین جایی که می‌توانست بیرون از بازی بایستد اما هنوز بتواند بازی را تماشا کند. من پنج سال بعد از شروع جنگ در اهواز متولد شدم و پانزده سال بعد از پایان جنگ رفتم دانشگاه. نوزده سال و شش ماه بعد از تمام شدن جنگ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم و دقیقا نوزده سال و ده ماه و دوازده روز بعد از پذیرش قطعنامهٔ ۵۹۸ پرستو را دیدم و عاشقش شدم. درست بیست سال بعد از این که ناو یو‌اس‌اس وینسنس نیروی دریایی ایالات متحده با شلیک موشک زمین‌به‌هوا هواپیمای مسافربری ایران‌ایر را از صفحهٔ رادار محو کرد، برای اولین‌بار به پرستو گفتم دوستش دارم. کمی بعد، یعنی دقیقا دو ماه قبل از بیست و هشتمین سالگرد آغاز جنگ، ساعت‌مچی سوییسی اوماکس زیبایی را که صفحه‌اش به شکل نامحسوسی شبیه قلب بود به او هدیه دادم و درست بیست سال و سه ماه و دو روز بعد از اعلام رسمی آتش‌بس از طرف سازمان ملل متحد، تصمیم گرفتم اسکند خطی را که دوازده سال از من بزرگ‌تر بود، بکشم.»

«خانه، ساختمان جنوبی ویلایی قدیمی‌ای بود با بدترین نقشهٔ معماری ممکن. زیرزمین رو به خیابان بود و سقفش کمی از کف‌ پیاده‌رو بالاتر بود. بااین‌حال پنجره‌ای رو به خیابان نداشت و تمام نورش را از چند پنجرهٔ افقی درازِ رو به حیاط می‌گرفت. موسی نقره، صاحب‌خانه، در اتاقی ته حیاط زندگی می‌کرد. دو اتاقک کوچک هم به اسم حمام و آشپزخانه دو طرف اتاقش ساخته بود که درهای هر سه به حیاط باز می‌شد. وسط حیاط درخت چنار پیری بود که تقریبا تمام حیاط را سایه می‌کرد. توالت موسی کمی دورتر بود، درست کنج حیاط که بی‌دلیل سه پله از کف خانه بلندتر بود. می‌گویم «بی‌دلیل» چون نقره چاق بود و بالا رفتن از پله‌ها برای او که زیاد هم دست‌شویی می‌رفت، روی‌هم‌رفته آسان نبود. روی زیرزمین انبار بزرگی بود با پنجره‌هایی رو به حیاط که به جز چند میز و صندلی و لاستیک ماشین، تقریبا خالی بود. ورودی خانه دالانی نسبتا طولانی بود که بلافاصله با شش پلهٔ سنگی بلند به زیرزمین راه داشت. ادامهٔ دالان به حیاط می‌رسید، جایی که نقره در آن زندگی می‌کرد. موسی نقره کپی شناسنامه‌ام را گرفت و بعد بااحتیاط از پله‌های دالان پایین رفت و ایستاد وسط زیرزمین. آن پایین سه تخت فلزی شبیه هم دورتادور چیده شده بود. یکی ته زیرزمین کنار دیوار عرضی بود و دو تخت دیگر روبه‌روی هم در امتداد دو دیوار طولی.»

خلاصهٔ رمان عشق و چیزهای دیگر‌:

کتاب عشق و چیزهای دیگر داستان زندگی پسری به نام هانی است؛ یک فارغ‌التحصیل رشتهٔ فیزیکی است که قصد دارد آیندهٔ خود را در تهران بسازد و در این میان نه‌تنها عاشق دختری به نام پرستو می‌شود بلکه با ماجراهای مختلفی نیز روبه‌رو می‌شود. هانی در سال ۱۳۸۷ برای تحصیل به تهران می‌آید و درنهایت در تهران ماندگار می‌شود و خود را با در مواجهه با مشکلات زندگی شهری می‌یابد. نویسنده در این کتاب از میان ماجراهای مختلف کشور مانند جنگ داستان خود را بیان می‌کند. مثلاً شخصیت اصلی ادعا می‌کند که نوزده سال بعد از پذیرش قطعنامهٔ ۸۹۸ توسط ایران عاشق پرستو شده است. در ادامهٔ داستان تلاش شخصیت اصلی برای رسیدن به پرستو و ماجراها و موانع پیش رویِ او را خواهید خواند. نویسنده در این رمان مسئله جنگ، انتقام و عشق را با هم در هم آمیخته و جنگ ایران و عراق که سال‌ها پیش اتفاق افتاده نیز در ماجراهای این رمان نقش دارد.

اگر از خواندن کتاب عشق و چیزهای دیگر لذت بردید، از مطالعۀ کتاب‌های زیر نیز لذت خواهید برد:

• کتاب روی ماه خداوند را ببوس معروف‌ترین اثر مصطفی مستور نویسندهٔ ایرانی است. این کتاب داستان پسری به نام یونس است، داشنجوی دکتری پژوهشگری علوم اجتماعی که موضوع پایان‌نامه‌اش را علت خودشی دکتر محسن پارسا انتخاب کرده است. این دکتر از طبقه بیست و چندم یک برج خود را پایین انداخته است. در این میان همسر یکی از دوستان صمیمی یونس نیز می‌میرد و او دچار ابهامات و پرسش‌های فلسفی دربارهٔ وجود خدا و معنای هستی می‌شود.

• کتاب استخوان خوک و دست‌های جذامی اثر دیگری از مصطفی مستور نویسندهٔ ایرانی است که بهترین رمان سال ۱۳۸۳ شد. این رمان دربارهٔ ساکنان مختلف یک برج مسکونی است و نویسنده در این کتاب به داستان زندگی این آدم‌ها پرداخته است که هر کدام مشکلات و داستان‌های خودشان را دارند.

دربارۀ مصطفی مستور‌: نویسنده و پژوهشگر ایرانی