داستانهای دوقلوهای خل و چل (2)

انتشارات هوپا منتشر کرد: يک کتاب بود که دو تا پسر دو قلو و مامان­شان تويش زندگي مي­کردند. مامان­شان اسمش تاريک بود. دوقلوها هم اسم­هايشان خيلي شبيه هم. اسم يکي از قل­ها بود خل، اسم آن يکي قل بود چل. اين­جوري بود که دوقلو شده بودند. خل­وچل عاشق جنگولک بازي بودند، عاشق اختراع چيزهاي به درد نخور، عاشق پرت و پلا گفتن، جفنگ بافتن، عاشق خرابکاري، عاشق خيال­بافي. از اين­که آدم شده بودند هم، خيلي دل خوشي نداشتند. اگر عنکبوت بودند، مي­توانستند تار بتنند. اگر مگس بودند، ويز و ويز پرواز مي­کردند. اگر صندلي بودند، کسي بود که رويشان بنشيند و اگر کتاب بودند، يکي آن­ها را دست مي­گرفت و مي­خواند. راستي راستي، آدم به چه درد مي­خورد؟ شايد اگر اين کتاب­ها را بخواني، از لابه­لاي صفحه­ها بفهمي، آدم بودن به چه درد مي­خورد. آيا چيز مهمي است يا نه؟ به قول خل و چل: «آدم هم نشديم، خيال ببافيم!!» فروشگاه اينترنتي 30بوک