پارسی گویی در تصوف

انتشارات سوفيا منتشر کرد:
تاريخ تصوف در ايران آميخته با شگفتيهاست و يکي از اين شگفتيها استفاده ايست که صوفيان از زبان پارسي کرده اند. تصوف در ايران با وجود اين که بيشتر با مذهب اهل سنت وصلت داشته است و صوفيان مانند علماي ديني اهل سنت زبان تازي را کم و بيش زباني مقدس مي انگاشته و نخستين رساله ها و کتابهاي خود را به اين زبان نوشته اند، با اين حال از زبان پارسي هم غافل نبوده و حتي از قرن پنجم و ششم به بعد اشعار صوفيانه ي خود را به اين زبان سروده اند. در واقع تصوف يکي از نخستين حرکتهاي ديني ايران بود که در کنار زبان تازي سعي کرد از زبان پارسي هم براي بيان مسايل ديني استفاده کند. مقاله هايي که در اين کتاب جمع آوري شده است قرائن و شواهدي است که اين استفاده از زبان پارسي را در ميان صوفيان و به طور کلي اهل طريقت و عرفان در قرنهاي اوليه ي تاريخ تصوف نشان مي دهد.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک