نشر ایجاز
گفتم: این چه گریه ایه که فقط تو یاد گرفتی که اشک نداره؟ گفت:من واسه بقیه اشک میریزم ولی واسه خودم هیچوقت نمیتونم گفتم: چطور مگه؟ گفت: آخه گریه هایی که آدم واسه خودش میکنه هیچوقت اشک ندارن...
تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
انتشارات ایجاز منتشر کرد:
گفتم : بالاخره که فراموشش می کنی . روزگار همین طور نمی ماند .
نفس عمیقی کشید و گفت :
یاد بعضی آدم ها هیچ وقت تمامی ندارد ؛ با این که نیستند ، با این که رفته اند ، ولی هیچ وقت خاطره شان تمام نمی شود .
گفتم : ولی همین که نیستند کم کم همه چیز تمام می شود .
لبخندی زد و گفت : بودن بعضی از آدم ها ، تازه از نبودنشان شروع می شود....
فروشگاه اینترنتی 30 بوک
گفتم: این چه گریه ایه که فقط تو یاد گرفتی که اشک نداره؟ گفت:من واسه بقیه اشک میریزم ولی واسه خودم هیچوقت نمیتونم گفتم: چطور مگه؟ گفت: آخه گریه هایی که آدم واسه خودش میکنه هیچوقت اشک ندارن...
گفت : همه اش که نباید تو فکر اتفاقای افتاده باشی. گاهی هم باید به اتفاقای نیفتاده فکر کنی. به پاهات فکر کن که هنوز داریشون... به چشمات که هنوز سرجاشونن... به خونه ات که هنوز سیل نبردتش... به مادرت که هنوز زنده اس... بلاخره یه چیزایی توو زندگی هست که اتفاق نیوفتادن. و تو میتونی بخاطر همونا خوشحال باشی...
کتاب خیلی خوبیه،یه روزه تمومش کردم،پر از جملاتی که همیشه تو یادت میمونه و البته داستان خیلی غمگینی داره.
چقدر این کتاب غم داشت
«بعد از ابر» جمله جمله‌اش فوق العاده و تاثیر گذاره ... پر از لحظات بغض آلود و احساسی که به نوعی منو یاد بینوایان ویکتور هوگو انداخت ولی از نوع ایرانیش. بهرحال این لحظات بغض آلود باتوجه به اینکه برگرفته از فرهنگ خود ماست خیلی زیبا به تصویر کشیده شده 😥 بسیار توصیه می‌شود 😉