یک فنجان چای

انتشارات ماهي منتشر کرد:
بخشي از پس‌گفتار کتاب يک فنجان چاي، با نام «اين آدم‌ها که هستند؟» نوشته‌ي وي.اس.پريچت:
«کاترين منسفيلد داستان کوتاه را ذوب کرد و بسياري از قواعد ظاهري آن را از ميان برد. او مقدمه‌ها را حذف کرد، يعني روش‌هاي دست‌وپاگيري که موانع پيش پاي داستان‌نويس هستند. منسفيلد راه ميان‌بر را انتخاب کرد، راهي که در ابتدا براي خوانندگان داستان‌هايش بي‌نظم و پريشان‌کننده به نظر مي‌آمد، اما در حقيقت راه درست بود.... منسفيلد متوجه شد يک يا دو سطر صحبت روزمره مي‌تواند جايگزين يک پاراگراف کامل توضيح و توصيف و روايت باشد. همچنين دريافت که چطور يک جمله‌ي گفتاري مي‌تواند بيانگر مکنونات ذهني گوينده باشد، يعني معناي واقعي جمله که به نحوي مسخره، شاعرانه يا عجيب با آنچه گوينده بر زبان آورده تفاوت دارد.»
کاترين منسفيلد در 14 اکتبر 1888 در شهر ولينگتن، پايتخت نيوزيلند، به دنيا آمد. او سومين دختر پدر و مادري بود که سخت به دنبال داشتن فرزند پسر بودند. اسمش را کاتلين گذاشتند. اسم دومش منسفيلد بود، نام دوشيزگي مادربزرگش. تحصيلات رسمي کاترين منسفيلد در 1895 آغاز شد. علاقه‌اش به نويسندگي خيلي زود آشکار شد و در 1897 به خاطر قطعه‌اي به نام «سفر در دريا» برنده‌ي انشاي انگليسي مدرسه شد. در 29 ژانويه‌ي 1903، او و خانواده‌اش راهي انگلستان شدند. کاترين و دو خواهر بزرگ‌ترش سه سال در لندن ماندند و در مدرسه‌ي دخترانه‌ي کوئينزکالج به تحصيل ادامه دادند. کاترين قصد داشت در رشته‌ي موسيقي تحصيل کند و مي‌خواست نوازنده‌ي ويولن‌سل شود. دخترهاي خانواده در 1906 به نيوزيلند بازگشتند، اما کاترين ديگر علاقه‌اي به زندگي در آن‌جا نداشت. مادربزرگ محبوبش هم در همين سال از دنيا رفت. در اين زمان بود که او از نوازندگي چشم پوشيد و تصميم گرفت نويسنده شود و در انواع ادبي گوناگون طبع‌آزمايي کرد. در اکتبر 1907، سه قطعه‌ي توصيفي از او به نام «شرح مختصر» در مجله‌ي نِيتيو کامپنين در ملبرن استراليا منتشر شد که اولين اثر منتشرشده‌ي او در بزرگسالي است. او در ششم ژوئن 1908، در نوزده سالگي، براي دومين‌بار راهي انگلستان شد و تا پايان عمر ديگر به نيوزيلند بازنگشت. منسفيلد در دوم مارس 1909 با جو باودِن ازدواج کرد، معلم آوازي که چندان نمي‌شناختش. خبر ازدواج کاترين خانواده‌اش را بهت‌زده کرد. مادرش به لندن رفت و او را با خود به شهر کوچکي در باوارياي آلمان برد که چشمه‌هاي آب معدني‌اش معروف است. او پس از بازگشت به نيوزيلند هم نام کاترين را از فهرست وراث وصيت‌نامه‌اش حذف کرد. کاترين در باواريا با ناقد ادبي و مترجمي لهستاني به نام فلوريان سوبينوفسکي آشنا شد. او کاترين را با آثار چخوف آشنا کرد. آشنايي با چخوف و فرهنگ روسي تأثيري ماندگار بر کاترين گذاشت. منسفيلد در ژانويه‌ي 1910 به لندن بازگشت. او از طريق همسرش با آلفرد ريچارد اُراژ، سردبير هفته‌نامه‌ي نيواِيج، آشنا شد. تا يک‌سال‌ونيم بعد دوازده داستانش در اين هفته‌نامه چاپ شد. در دسامبر 1911 کاترين داستاني براي مجله‌ي ريتم فرستاد. جان ميدلتن ماري، سردبير ريتم، چنان تحت تأثير اين داستان قرار گرفت که از دوست مشترکي خواست او را با منسفيلد آشنا کند. ظرف چند هفته، پايدارترين دوستي و عشق زندگي کاترين منسفيلد شکل گرفت و نهايتاً به ازدواج او با جان ماري انجاميد. کاترين دستيار ماري در مجله‌هاي ريتم و بلو ريويو شد. اين دو و از طريق انتشار اين مجله با دي. ايچ. لارنس و همسرش فريدا ويکلي آشنا شدند. در نيمه‌شب چهارم اوت1914، بريتانيا پا به جنگ جهاني اول گذاشت. وقتي برادرش، لزلي، در 1915 در جنگ کشته شد، نگاه او به زندگي و نويسندگي تغيير کرد. در اواخر سال 1917، کاترين سرماي شديدي خورد و سخت بيمار شد. پزشکان تشخيص دادند که او مدتي است به سل مبتلا شده است. در اواخر آوريل، طلاق کاترين منسفيلد از جو باودن نهايي شد و در سوم مه 1918 به عقد جان ميدلتن ماري درآمد. اما حال کاترين مساعد نبود و جشن عروسي برگزار نشد. در فوريه‌ي 1919، ماري سردبير هفته‌نامه‌ي معتبر آتنايوم شد و از کاترين دعوت کرد براي اين هفته‌نامه نقد رمان بنويسد. کاترين در بيست ماه آتي بيش از صد نقد نوشت و شهرتي در اين کار به هم زد. در دوم دسامبر 1920، مجموعه‌ي دوم داستان‌هاي منسفيلد به نام سعادت چاپ شد. اين مجموعه با استقبال فراواني روبه‌رو شد و در فوريه‌ي 1921 در امريکا هم به چاپ رسيد. يکي از پرکارترين دوران زندگي منسفيلد از سپتامبر 1921 آغاز شد و تا ژانويه‌ي 1922 ادامه داشت. منسفيلد پرطرفدارترين و پرخواننده‌ترين داستانش را در اين دوران نوشت- «گاردن پارتي». منسفيلد در نهم ژانويه‌ي 1923 بر اثر بيماريش به سرفه افتاد و ريه‌اش خونريزي کرد و در نهايت در ساعت ده‌ونيم شب درگذشت.
نرگس انتخابي در 1339 در تهران به دنيا آمد. دوره‌ي ابتدايي و متوسطه را در مدارس بين‌المللي تهران گذراند و تحصيلات دانشگاهي خود را در رشته‌هاي ادبيات انگليسي، زبان‌شناسي و زبان آلماني به پايان برد. چندي در دانشگاه‌هاي تهران و شهيد بهشتي به تدريس اشتغال داشت. در 1366 به دعوت دکتر علي‌محمد حق‌شناس به گروه فرهنگ‌نگاران انتشارات فرهنگ معاصر پيوست و از 1366 تا 1389 در اين مؤسسه به کار فرهنگ‌نگاري پرداخت. حاصل اين دوره چندين فرهنگ و کتاب آموزشي است، از جمله فرهنگ هزاره (با همکاري علي‌محمد حق‌شناس و حسين سامعي که برنده‌ي جوايز کتاب سال و کتاب برتر دانشگاهي شده)، فرهنگ مدرسه (برنده‌ي جوايز شوراي کتاب کودک و کتاب‌هاي آموزشي رشد)، فرهنگ رياضيات مدرسه، فرهنگ ريزه (آلماني- فارسي)، دستور زبان آلماني، راهنماي تلفظ زبان انگليسي و چندين اثر ديگر در اين زمينه. انتخابي از فارسي به انگليسي هم ترجمه مي‌کند و کتاب کاشانيان نامدار به روايت آلبومخانه‌ي کاخ گلستان را براي بنياد فرهنگ کاشان ترجمه کرده است. ترجمه‌ي فارسي گزيده‌ي اشعار زيگريد کروزه، با نام همچون طبيعتي بي‌جان، از آلماني و مجموعه داستان گاردن پارتي، اثر کاترين منسفيلد، از ديگر آثار اوست.
فروشگاه اينترنتي 30بوک