سفر در خواب (شومیز)

انتشارات فرهنگ جاويد منتشر کرد:
به مرغی می‌مانم که در ته آسمان ناگهان بال‌هایش بریزد و در میان ستارگان، آویخته به تاریکی حیران بماند. دیگر نمی‌دانم دستواره در دست کیست اما می‌بینم که هر چه فروتر می‌رود به جایی گیر نمی‌کند، ژبرفای آب پایان ندارد. می خواهم چیزی بپرسم نمی‌توانم راهنمای روزگار دیده فکر مرا می‌خواند و جوابهایش را مثل سرمای بی‌زبان زمستان در من می‌دمد. پیش از آنکه بگویم چه میکنی مرد، مرا به کجا می‌بری؟ او فهمانده است که «آب می‌برد نه من.»
فروشگاه اينترنتي 30بوک