24ساعت از زندگی یک زن

انتشارات نگاه متتشر کرد:
اثري گيرا و خواندني و تامل بر انگيز که 24 ساعت از زندگي يک زن بورژوايي اروپايي را به تصوير مي کشد و با نگاهي دقيق و قلمي توانا از پنهاني ترين انگيزه هاي زنان يعني ميل به حمايت و فرزند پروري،ميل شديد به مقبوليت و مهر پايان ناپذير آنان به حفظ بقا سخن مي گويد.
اشتفن تسوايک در 28 ژانوي? 1881 در وين متولد شد و در ايام جواني به تآتر دل باخته، از اين راه پاي در عالم ادبيات نهاد.
تسوايک نه تنها از اين لحاظ که تآتر يکي از هنرهاي زيبا و رشته‌اي از ادبيات مي‌باشد، عاشق آن شد بلکه علاق? تسوايک جوان از اين لحاظ به تآتر شدت گرفت که صحنه‌ها، دکورها، پرده‌ها و هنرنمايي‌هاي هنرپيشگان تآتر او را شيفته مي‌ساخت و چه بسا که اشتفن تسوايک براي ديدن يکي از بازيگران معروف ساعت‌ها در پشت در تآتري انتظار مي‌کشيد.
پدر تسوايک يکي از توانگرترين کارخانه‌داران وين بودو تسوايک جوان پس از پايان تحصيل، مانند بيشتر نوابغ دنيا، به فکر کسب پول نيفتاد و ناچار نشد که براي امرار معاشق کاري براي خود پيدا کند.
«تسوايک» در اين ايام به پرورش ذوق و قريح? خود پرداخت و رفته‌رفته دست به کارهاي ادبي زد و براي نخستين بار پاره‌اي ‌از اشعار برگزيد? «ورلن» شاعر فرانسوي را با داستاني از او ترجمه کرد و به شکل کتاب نفيسي انتشار داد و در مقابل اين کار به اخذ جايز? ادبي «بوئرتفليد» توفيق يافت و به اين ترتيب وارد جهان ادبيات شد.
در اين زمان «تسوايک» بيشتر از 23 سال نداشت.
* * *
در ايران آثار «اشتفن تسوايک» نخستين بار با قلم «زنده‌ياد ذبيح‌اله منصوري» به فارسي ترجمه شده و او کسي است که مي‌توان گفت «تسوايک» را مانند بسياري ديگر از نويسندگان غرب به ايرانيان شناسانده است.
ديگر از کساني که آثار «تسوايک» را به فارسي ترجمه کرده عبدالحسين ميکده، رضا مشايخي، رحمت‌الهي و يکي دو تن ديگر هستند. که هر کدام‌شان، به جاي خود، منتي به گردن ادبيات فارسي گذاشته‌اند.
اشتفن تسوايک که بي‌گمان يکي از بزرگان عالم ادب شمرده مي‌شود، عقيده داشت که ادبيات وسيله‌اي است براي اينکه انسان درام حيات را بي‌پرده‌تر و بهتر تشريح کند و بايد گفت که وي در آثار خود هرچه بهتر از اين وسيله استفاده کرده و در تشريح درام زندگي قريح? شگرفي از خود نشان داده است.
تسوايک در سال 1942 در برزيل با زن خود خودکشي کرد و با مرگ نابه‌هنگام او ادبيات نوين يکي از بزرگ‌ترين نمايندگان خود را از دست داد.
نويسنده ي سرگردان «آموک» در عمر خود زني يافته بود که درست مانند خود او فکر مي‌کردو حتي مي‌توانست در زندگاني ادبي به شوهر خود کمک کند.
اين زن و شوهر که به همراهي يکديگر سال‌هاي درازي شاهد درام حيات بودند، وقتي که زندگاني برايشان بسيار تلخ شد باري را که مدت‌ها به دوش داشتند هر دو با هم، در يک زمان بر زمين نهادند.
کساني که کتاب‌هاي «آموک»، «بيست و چهار ساعت از زندگي يک زن» يا «لپورلا»ي او را که همه با مرگ‌هاي نابه‌هنگام و خودکشي‌هاي جانگداز پايان مي‌يابد، خوانده‌اند هرگاه که به خودکشي «تسوايک» بينديشند، بر اثر تداعي معاني تلخي اين آثار فناناپذير را به ياد مي‌آورند.
فروشگاه اينترنتي 30بوک