از دیدار خویشتن

انتشارات بازتاب نگار منتشر کرد:
زندگي هر انساني يگانه و تکرار ناپذير است و اگر شخص روايت گري تيزبين و شيرين سخن باشد، چه بسيار قصه هاي عبرت انگيز که مي تواند حکايت کند. طبيعي است که يادنامه ي انسان ها تاريخ نيست. وثوق سندي ندارد. ذهني است قصه گو که در ساخت و پرداخت چهره ها و روندها بسي تاثير مي گذارد. دنيائي موازي دنياي واقعي مي گذارند، زيرا عواطف و خيال ها در اين جا نقشي بزرگ دارند و لذا توقع تاريخ از آن داشتن، سزا نيست.
دوستان بسياري به من نصيحت مي کنند که از يادهاي خود چيزهائي بر صفحه ي کاغذ بياورم، ولي من از اين کار، به چند دليل، هراسناکم: مي ترسم از عهده ي آن برنيايم، مي ترسم حوادث و انسان ها را با ديد لوچ خود مسخ کنم، مي ترسم به پرده دري يا پرده پوشي ناروا دست بزنم، مي ترسم يادها به قصه هاي ابلهانه و بي نمک بدل شوند و يا خودخواهانه و لاف زني به نظر آيند. اصلا خود اين ادعاي يادنامه نويسي را ادعائي زائد مي دانم-ولي اينک بيش از ده سال است که کساني به من مي گويند که از اين کار تن نزنم.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک