معمای سرمایه و بحران های سرمایه داری

انتشارات کلاغ منتشر کرد:
ديويد هاروي (متولد 1935 در بريتانيا)، دانش آموخته ي دانشگاه کمبريج و استاد برجسته ي انسان شناسي و جغرافيا در سيتي يونيورسيتي نيويورک است. هاروي از نظر مورد استناد قرارگرفتن آثارش در زمينه ي جغرافياي آکادميک در رتبه ي اول جهان و در زمينه هاي علوم انساني و اجتماعي در زمره ي 18 نويسنده ي برتر جهان است. او که نزديک به چهل سال است در مورد کتاب سرمايه ي مارکس نوشته و سخن راني کرده، يکي از برجسته ترين مارکس شناسان جهان است و زمينه ي کاري اش عمدتا جغرافيا، نظريه ي اجتماعي و اقتصاد سياسي است.
هاروي در شکل گيري جغرافياي مارکسيستي، جغرافياي انتقادي و جغرافياي انساني به عنوان رشته هايي مستقل تاثير به سزايي داشته است. برخي از کتاب هايش عبارت اند از: محدوديت هاي سرمايه (1982)، وضعيت پست مدرنيسم (1989)، فضاهاي سرمايه: به سوي يک جغرافياي انتقادي(2001)، پاريس، پايتخت مدرنيسم (2003)، تاريخچه ي کوتاه نوليبراليسم (2005)، فضاهاي سرمايه داري جهاني (2006)، شهرهاي طغيان گر: از حق به شهر تا انقلاب شهري (2012)، راهنمايي بر سرمايه ي مارکس (دو جلد؛ 2010 و 2013).
هاروي در معماي سرمايه به اين مي پردازد که چگونه نوليبراليسم افسار گسيخته به بحراني جهاني منجر شد. در سال هاي 1970، طبقه ي سرمايه دار براي دست يابي به سود بيشتر از سرمايه گذاري در توليد داخلي به سوي بازارهاي مالي روي آورد، که اين منجر به افزايش گرايش به خصوصي سازي، تضعيف قدرت چانه زني طبقه ي کارگر، و پراکنده شدن توليد در سرتاسر جهان شد. با سقوط دست مزدها و کاهش تقاضا براي کالاها-و به ويژه مسکن- طبقه ي حاکم به توسعه ي شديد ابزار اعتباري دست زد که خود رشد سرسام آور بازارهاي مالي و بازار مسکن را در پي داشت. با ترکيدن حباب بازار مسکن، بازارهاي مالي نيز دچار مشکل شدند و نتيجه نيز چيزي نبود جز ويراني اوضاع اجتماعي، به گمان هاروي بايد از فرصت هاي پديد آمده براي به چالش کشيدن مشروعيت نظام سرمايه و ايجاد نظامي نوين مبتني بر عدالت اجتماعي و برابري اقتصادي سود برد.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک