کفش های ایتالیایی

انتشارات آوند دانش منتشر کرد:
در تولد پانزده سالگي ام تصميم گرفتم پزشک شوم. در کمال تعجب پدرم مرا براي شام بيرون برد. گفتم که پيش خدمت بود .پيشخدمتي که با تلاش سرسختانه براي حفظ شان و مقامش فقط روزها کار مي کرد.هر وقت مجبورش مي کردند شيفت شب کار کند استعفا مي کرد. هنوز مي توانم گريه هاي مادرم با به خاطر بياورم . وقتي پدر به خانه مي آمد و مي گفت دوباره استعفا کرده. پدرم مي خواست مرا براي شام به رستوران ببرد و مادرم مخالف بود. صداي دعوايشان را شنيده بودم.دعوايي که با رفتن مادرم به اتاق و قفل کردن در خاتمه يافت. هر وقت چيزي خلاف ميلش بود همين کار را مي کرد . وقتي قهر کردن هايش طولاني ميشد خيلي سخت مي گذشت. اتاقش پر مي شد از بوي استخدوس و اشک. من روي کاناپه آشپزخانه مي خوابيدم و پدرم در حال آه کشيدن تشکش را کف زمين مي انداخت . در زندگي ام خيلي ها را در حال اشک ريختن ديده ام. به سبب شغلم با کساني مواجه مي شدم که در حال مردن بودند . يا کساني که مجبور بودند بپذيرند عزيزشان را به زودي خواهد مرد. اما اشک هايشان هيچ وقت بوي اشک هاي مادرم را نمي داد.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک