انسان در جستوجوی معنای غایی
انتشارات کتاب پارسه منتشر کرد:
ويکتور يي. فرانکل استاد عصب‌شناسي و روان‌پزشکي در دانشگاه وين بود که طي بيست و چند سال رياست پلي‌کلينيک عصب‌شناسي وين را برعهده داشت. “معني‌درماني/ تحليل وجودي” او به عنوان سومين مکتب روان‌درماني وين (پس از روانکاوي فرويد و روان‌شناسي فردي آدلر) نام آور شد.
بيشتر کتاب‌هاي او در راستاي معني‌درماني و روان‌درمانگري است. او به دنبال تعريفي از انسان است که همواره در جستجوي معناي غايي زندگي و حيات است. از اين رهگذر به رنج ها و کنجکاوي‌هاي بشري مي‌نگرد و ارتباط معنا و علم و نيز روان‌شناسي و معني‌درماني را مي‌کاود.
او دين را به جستجوي انسان براي معناي غايي تعبير مي‌کند. در مقدمه کتابش مي‌نويسد: اين آلبرت اينشتين بود که زماني اين نظر را مطرح کرد که ديني بودن، پيدا کردن پاسخي براي اين پرسش است که معني زندگي چيست؟ اگر با اين عبارت موافق باشيم آن وقت چه بسا اعتقاد و ايمان را به “اعتقاد به معناي غايي” تعريف کنيم. همين که دين را به اين نحو تصور کنيم، آن گاه ترديدي وجود نخواهد داشت که روان‌پزشکان هم حق دارند به تحقيق راجع به اين پديده بپردازند، گرچه فقط جنبه انساني آن در دسترس تحقيقات روان‌شناختي قراردارد.
فرانکل در اين کتاب آخرين تجربه‌ها و تحليل‌هاي خود را درباره جستجوي ديني و معنوي انسان در دنياي معاصر آورده است . او مي‌گويد تحت هر شرايطي حتي در بدترين وضعيت قابل تصور و در آخرين لحظه‌هاي حيات، بايد معنايي براي زندگي وجود داشته باشد. او در اين کتاب، دين را در جستجوي معناي غايي تعريف مي‌کند و اين تعريف را نزديک به تعاريف ويتگنشتاين و اينشتين مي‌داند. ناهشياري معنوي، تحليل وجودي روياها، کيفيت استعلايي وجدان، روان‌پزشکي و الهيات و پژوهش‌هاي جديد در معنادرماني از عناوين و موضوعات کتاب است
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
از این نویسنده
از این مترجم
