ترجمه تنهایی (نوشته هایی از سینما)(گیلگمش)
انتشارات چشمه منتشر کرد:
سينما روايتي است از بشر در طول تاريخ به زبان تصوير. در اين ميان مي‌توان بحث نوشتن درباره سينماگران و آثار شاخص‌شان را تک‌نگاري‌هايي درباره نحوه نگرش به زندگي دانست. برخي منتقدان از نظرگاه خود به تشريح و تحليل فيلم‌هاي مطرح سينما مي‌پردازند و اين نوشته‌ها دريافت آن‌ها از جهان‌بيني فيلمساز مربوطه است. صفي يزدانيان يکي از همين منتقدهاست. به تازگي ويراست دوم کتاب «ترجمه تنهايي، نوشته‌هايي از سينما» به قلم اين منتقد و کارگردان سينما منتشر شده که از سال 1368 در ماهنامه فيلم به کار نوشتن درباره سينما پرداخته است.
نوشته‌هاي او چندان در چارچوب مرسوم نقادي ايران قرار نمي‌گيرد و مي شود آن‌ها را مقاله ادبي يا اِسِي خطاب کرد. يزدانيان در اين کتاب نوشته‌هايي درباره آندري تارکوفسکي، ويم وندرس، فرانسوآ تروفو، اريک رومر، کريشتف کيشلوفسکي، اينگمار برگمان، مارتين اسکورسيزي، فرانسيس فوردکاپولا، وودي آلن، استنلي کوبريک، وونگ کارواي، برناردو برتولوچي و ريچارد لينک ليتر آورده است.
کارگردان «در دنياي تو ساعت چند است» در ابتداي مقدمه اين کتاب آورده است:
«در اين سال‌هايي که درباره سينما مي‌نويسم فقط درباره فيلم‌هايي نوشته‌ام که دوست‌شان داشته‌ام. فيلم‌هايي که مرا به خود راه داده‌اند و بهشان راهي پيدا کرده‌ام. حالا بسياري از اين نوشته‌ها در اين کتاب آمده است. نمي‌خواهم اغراقي کنم که از پسش برنيايم، اما فکر کنم بشود خيلي از متن‌هايي را که در اين کتاب هست، نامه‌اي عاشقانه دانست.»
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
