دختری به نام بوف

انتشارات ايران بان منتشر کرد:

جغد چوبي روي پاتختي وِروِر مي کند" بود، بود."
با تعجب برمي‌گردم. خم مي‌شوم. دقيق تر نگاهش مي‌کنم. پلک مي‌زند و من هم پلک مي‌زنم. اين جغد را وقتي بچه بودم و از تاريکي مي‌ترسيدم، مامان از چوب تراشيد. چيزي که قرار بود نگهبانم باشد. حالا با من حرف مي‌زند. شايد دچار توهم شده‌ام. در هر صورت، چون موجودي چوبي با من حرف مي‌زند و موجودي پرياني تعقيبم مي‌کند، معلوم است اتفاقي کاملا عجيب در پيش است.
موجودات پنهان شده در سايه‌ها يا تشکيل يخ روي پوستم را کاملا واقعي مي‌دانم، اما چطور ممکن است؟

فروشگاه اينترنتي 30بوک