انتشارات نيماژ منتشر کرد:
«ابوتراب خسروي» که بي‌شک از يگانه تاثيرگذاران ادبيات معاصر است، رمان «اسفارکاتبان» را طي شش سال نوشته. اين اثر واجد بسياري از تکنيک‌ها و تمهيدات مشترک ميان انگاره‌هاي مدرنيستي و پسامدرنيستي‌ست؛ تکثر راوي و تعدد روايت، غلبه‌ي عنصر وجودشناسي بر معرفت‌شناسي، جابجايي‌هاي زماني در روايت، شباهت شخصيّت‌ها به يکديگر، برجستگي متن، درهم‌آميزي نثر معاصر و کهن و… از جمله تمهيداتي هشتند که خسروي در اين رمان به‌کار گرفته است اما شايد هيچ‌کدام از اين‌ها اسباب حيرت‌آفريني موجود در اثر نباشند و دشوار بتوان جوهره‌ي مُوَجِد اين حيرت را توضيح داد.
«همه‌ي هدفي که در طول اين سالها داشته‌ام اين بوده که از امکانات فرهنگ مکتوب خود استفاده کنم و نوعي رمان با تشخص ايراني بنويسم؛ رماني که در آن از زيباشناسي موجود در فرهنگمان استفاده کنم.» اين جملات ديدگاه‌هاي نويسنده‌ي «اسفار کاتبان» است؛ او رماني به ذخيره‌ي ادبيات ايران افزوده که از نظر فرمي بسيار متفاوت با رمان‌هاي تاريخ ادبيات معاصر فارسي‌ست. استفاده از روايت‌هاي جداگانه‌اي که هر کدام موازي يکديگر جلو مي‌روند از ديگر ويژگي‌هاي اثر است. «اسفارکاتبان» به‌عنوان بهترين رمان سال 1379 برگزيده شد و جايزه ادبي مهرگان به آن تعلق گرفت.
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
