بلبل و گل سرخ

انتشارات پنگوئن منتشر کرد:
دانش آموز جوان گفت: « او با من همراهی نخواهد کرد، مگر این که برایش گل رزی ببرم. اما من در باغم هیچ گل رزی ندارم». بلبل از داخل لانه اش در درخت بلوط صدای او را شنید، از لابه لای برگ ها نگاه کرد و به فکر فرورفت. در حالی که چشم هایش پر از اشک شده بود، گفت: « هیچ گل سرخی در باغ من نیست. خوشبختی به چه چیزهای کوچکی وابسته است. من تمام نوشته های انسان های خردمند را خوانده ام و تمام راز های فلسفه را می دانم. با این وجود از به دست آوردن یک گل رز ناتوان هستم.» بلبل گفت: «بالاخره عشق حقیقی پیدا شد. هر شب از او خوانده ام با این که او را نمی شناخته ام. هر شب داستانش را به ستارگان گفته ام و اکنون او را می بینم. موهایش به تاریکی شکوفه های سنبل است و لبانش به سرخی گل سرخی که به دنبالش است. اما عشق صورتش را بی رنگ کرده و غم و اندوه بر روی پیشانی اش مهر نهاده است.»
فروشگاه اینترنتی 30بوک