

نشر فرهنگ معاصر منتشر کرد:
چند نظر از دیگران دربارۀ دایی جان ناپلئون:
تسلسل موقعیتهای مضحک و دیالوگها خنده آور، که نویسنده به وفور از آنها بهره برده است، خواننده را به یاد گوگول و «خنده در میان اشکهای نامرئی» او میاندازد. و این، نه تنها به خاطر آن است که مثلاً جنجال منازعه خانوادگی بر سر یک «صدای مشکوک،» شباهتی به خصومت جاودانه میان ایوان ایوانیچ و ایوان نیکیفورویچ دارد، بلکه در این رمان عوامل بسیار دیگری یادآور این جمله پایان داستان گوگول است که: «آقایان، زندگی در این دنیا چه ملال انگیز است!». - از مقدمۀ نویسندۀ روس، میخائیل گورگانتسف. بر ترجمۀ روسی
«وجود چنین رمانی در ادبیات ایران، به حد اعلی کمیک و مبتکرانه، مملو از شخصیتهای به یاد ماندنی در کشاکش زد و خوردهای مضحک ممکن است خوانندۀ غربی را، که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنههای جدی بیفتد، دچار شگفتی کند. حال آنکه در خود ایران این رمان شاید شناختهترین و محبوبترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانیِ دوم در این کشور نوشته شده است.» - از مقدمۀ ایران شناس، پروفسور دیک دیویس، در ترجمۀ انگلیسی
فروشگاه اینترنتی 30بوک





شاید بپسندید













