بالتازار و بلموندا

انتشارات چلچله منتشر کرد:
ساراماگو داستانی سحرآمیز بیان می‌کند که شفافیت واقعیت تاریخی را با چاشنی تخیلات درهم می‌آمیزد، داستانی عاشقانه، ماجراجویانه و عمیق دربارۀ سلطنت و مذهب در قرن هیجدهم کشور پرتغال.
بیش از بیست هزار نفر کارگر اجیر شده‌اند تا در ساختن صومعه‌ای برای اسکان سیصد نفر از راهبان فرقۀ فرانسیسکن که به واسطه نذر ملکه برای تولد دخترش ماریا باربارا وعده داده شده است کار کنند و این کار سیزده سال طول می‌کشد در حالی که ماریا حتی نیم‌نگاهی هم به صومعه نینداخته است.
منحصربه‌فردترین ویژگی آثار ساراماگو عدم کاربرد نشانگان سجاوندی به صورت متداول و استفاده از جملات بسیار طولانی است، که گاه در درون آن زمان نیز تغییر می‌کند. او از میان علائم نگارشی تنها از نقطه و ویرگول استفاده می‌کند و از سایر علامت‌ها که مثلاً جمله سؤالی را مشخص می‌کند یا آن را در گیومه می‌گذارد و... مطلقاً می‌پرهیزد. گفتگوهای شخصیت‌های داستان را پشت سر هم می‌نویسد و مشخص نمی‌کند که کدام جمله را چه کسی گفته و به ندرت یک پاراگراف را تمام می‌کند.
اگر چه بسیاری از منتقدان ادبی ساراماگو را در ردیف نویسندگان پیرو سبک رئالیسم جادویی قرار داده و آثار او را با نویسندگان اسپانیایی زبان آمریکای لاتین مقایسه می‌کنند اما او خود را ادامه‌دهنده ادبیات اروپا و تأثیرپذیری خود را بیشتر از گوگول و سروانتس می‌داند.
ساراماگو گاه در دل داستان‌های خود از جملات طعنه‌آمیزی استفاده می‌کند که ذهن خواننده را از حوادث تخیلی و غالباً تاریخی داستان خود به واقعیت‌های جامعه امروز معطوف می‌کند. نوک پیکان کنایه‌های ساراماگو معمولاً مقدسات مذهبی، حکومت‌های خودکامه و نابرابری‌های اجتماعی است. رویکرد ساراماگو علیه دگماتیسم مذهبی آن‌چنان در رمان‌ها و مقالات او آشکار است که وزیر کشور پرتغال در سال 1992 در پی انتشار کتاب انجیل به روایت عیسی مسیح نام او را از لیست نامزدهای جایزه ادبی اروپا حذف کرد و این را توهینی به جامعه کاتولیک پرتغال خواند، ساراماگو پس از آن به همراه همسر خود به تبعیدی خودخواسته به لانزاروته جزیره‌ای آتشفشانی در جزایر قناری در اقیانوس اطلس رفت و تا آخر عمر در آنجا گزید.
فروشگاه اینترنتی 30بوک