صدای آهسته

انتشارات بيدگل منتشر کرد:
در جايي از نمايش صداي آهسته
مرد يا زن نمايش خواهد گفت:
«تو از من گريزي نداري. من از لحظه اي که
چشم باز کردي با تو بودم. وقتي که راه رفتي؛
وقتي که دهان باز کردي، در کنار تو مي خوابيدم .
با تو بزرگ ميشدم. وقتي که بلوغ ميشدي
من تنت را مي کاويدم
بر ميل هايت چنگ مي کشيدم...
تو را در تقدير ترشحات درونت اسير کردم.
با تو شکل گرفتم، شمايلي دوگانه و دو رويه که
برهم چنگ مي انداختند و هر دو از همان دورها مي دانستيم
که يکي از ما دو بايد ويران شود»
و بدين گونه اين هم آميزي منحوس که مي بايد
به ناچار از هم بگسلد، از مرزهاي تن مي گذرد
و به سر حدات روح پاي مي نهد و نشان ميدهد اين اجناس متمايز جنسيت- همچون نحوه هايي از بودن در جهان- آنگاه که به تقدير ناموزون ترشحات درون درهم بياميزد. خطاي کبريايي آغاز ميشود.
فروشگاه اينترنتي 30 بوک