مزد ترس

انتشارات نشانه منتشر کرد:
وقتی چاه شماره شانزده کمپانی نفتی بر اثر تراکم گار منفجر شد، تنها راه نهار کردن آتش مهیب آن، استفاده از نیتروگلیسرین بود که باید از فاصله سیصد مایلی می آوردند. کسی باید آن را از لاس پیدارس با کامیون در تمام طول شب و روز بعد، زیر آفتاب سوزان استوایی از یک مسید کوهستانی بسیار صعب العبور و پر دست انداز و از میان صخره های فرسوده و هر آن در حال ریزش عبور می داد و به چاه نفتی آتش خیز می رساند. کامیون ناگزیر بود آن سیصد مایل مسافت را بدون هیچ وسیله ای که ایمنی آن را تضمین کند، طی نماید، در حالی که به خاطر تنگی وقت، محموله ی خطرناک آن، حاوی نیم تن ماده ی انفجاری نیتروگلیسرین، عجولانه و با شتاب پشت کامیون بار شده بود. ماده ای که با یک تکان و یا افزایش درجه حرارت در آن مسیر سوزان قادر بود کامیون و راننده ی آن را با بخشی از جاده به خاکستر تبدیل کند.
فروشگاه اینترنتی 30بوک